Po pięciu latach przerwy w koncertach i po pięciu latach od poprzedniej wizyty w Polsce, Depeche Mode ponownie odwiedziło nasz kraj.
Dwa koncerty, w Warszawie na Narodowym i w Krakowie w Arenie, wypełniły w pełni te wielkie obiekty. Nam przypadł zaszczyt uczestniczenia w krakowskiej odsłonie trasy zespołu. Zarówno ze względu na możliwy bliższy kontakt z zespołem jak i o niebo lepszą akustykę w krakowskiej arenie był to na pewno lepszy wybór. Tego samego zdania były również tysiące fanów w czarnych koszulkach z charakterystycznym logo, wypełniający salę do ostatniego miejsca.
Można było już ich zauważyć od samego rana, kręcących się w okolicach dworca i Starego Miasta. Również po koncercie duża część słuchaczy udała się w kierunku Rynku Głównego i okolic, by świętować i komentować to wydarzenie. W klubie Poczta Główna było pokoncertowe after party, a pomimo tego, że na zegarze wybiła już północ w ogródku słynnego Noworola w Sukiennicach głośno wybrzmiewały hity DM. Siedzący przy stolikach fani raczyli się piwem i dzielili się wrażeniami z tego, w czym brali udział godzinę temu.
Sam koncert skupiał się na zaprezentowaniu ostatnich dokonań zespołu, ale niemożliwym było, aby nie było starych i lubianych piosenek łącznie z nieśmiertelnym „Personal Jesus” na zakończenie bisów. Pomimo tego, że usłyszeliśmy prawie ćwierć setki utworów, czas minął niespotykanie szybko.
O kondycji Davida nie trzeba się rozpisywać, bo jak zawsze był to żywioł energii i teatralności. Martin jak zawsze trochę w tle równoważył harce niezmordowanego wokalisty. Za plecami artystów wielki ekran i olbrzymia litera „M”, która być może miała nawiązywać do tytułu trasy „Memento Mori Tour”. Zespół pracował nad nią od kilku lat, ale zapewne niemały wpływ miała na nią śmierć Andy Fletchera w zeszłym roku.
(K. Rakowska, A. Rakowski)
