Do Polski przybyli eksperci Centrum Światowego Dziedzictwa (UNESCO) i Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), którzy udadzą się z Misją Kontrolną do Obiektu Światowego Dziedzictwa „Białowieża Forest”.
Eksperci Centrum Światowego Dziedzictwa i IUCN w Polsce spotkają się z przedstawicielami instytucji zarządzających Obiektem „Białowieża Forest” (Białowieski Park Narodowy i Nadleśniczowie Nadleśnictw: Białowieża, Browsk i Hajnówka) oraz przedstawicielami służb funkcjonujących na granicy. Odbędą objazdy studyjne po polskiej stronie Obiektu „Białowieża Forest” a więc tereny będące w zarządzie Nadleśnictwa Browsk, Białowieża i Hajnówka oraz Białowieskiego Parku Narodowego. Spotkają się z miejscowymi samorządami i NGO’s.
Obiekt Światowego Dziedzictwa „Białowieża Forest” został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa w 1979 r. Formalnie Puszcza Białowieska stała się piątym w historii przyrodniczym obiektem wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa. Wyprzedziły ją m.in. wyspy Galapagos i Park Narodowy Yellowstone. Z czasem poszerzano granice obiektu. W 1992 r., już po upadku ZSRR, do obszaru Obiektu Światowego Dziedzictwa włączona została część Parku Narodowego Białowieska Puszcza (PNBP) na Białorusi, tym samym powstał Obiekt Transgraniczny.
W 2014 r. dokonano ostatecznej zmiany jego granic. Obszar po stronie polskiej znacznie powiększono (do 56,6 tys. ha), a po białoruskiej (82,3 tys. ha) granice skorygowano – obiekt UNESCO zmniejszono o 5,3 tys. ha, znacznie rozszerzając strefę buforową. Obecnie transgraniczny Obiekt Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska zajmuje 142 tys. ha, a jego strefa buforowa – 166,7 tys. ha.
Zmiany wprowadzone w terenie wymagały innego charakteru wpisu. Zaakcentowano w nim znaczenie nienaruszonego charakteru starych kompleksów leśnych. Obszar spełnia warunek integralności i odpowiada IX i X kryterium wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa (poprzedni dokonano na podstawie VII kryterium).
Składający się z terenów o różnym statusie prawnym, obiekt UNESCO obejmuje strefy ochronne o różnych rygorach. Dzięki nim możliwa jest ochrona tzw. wyjątkowej wartości uniwersalnej. W Polsce strefa ochrony ścisłej obejmuje obszary ochrony ścisłej Białowieski Park Narodowy.
Strefa ochrony częściowej I to pozostała, nowsza część BPN oraz rezerwaty przyrody, którymi zarządzają Lasy Państwowe. Strefa ochrony częściowej II obejmuje najmniej przekształcone lasy, starodrzewy oraz drzewostany złożone z gatunków pionierskich. Strefa ochrony aktywnej to pozostałe obszary, gdzie dominuje nastawienie na czynną ochronę cennych gatunków i zbiorowisk.
Dla zarządzania Obiektem Światowego Dziedzictwa UNESCO powstał projekt zintegrowanego planu zarządzania, który będzie weryfikowany.
O wpisaniu danego obiektu na listę decyduje spełnienie przynajmniej jednego z dziesięciu kryteriów kulturowych lub przyrodniczych. Decyzje o wpisach podejmuje Komitet Światowego Dziedzictwa w trakcie corocznej sesji, wybierając obiekty zgłaszane przez poszczególne kraje lub grupy państw (,np. Lasy Bukowe). W Polsce wpisano na listę 17 obiektów.
Misja kontrolna w polskiej części Obiektu Światowego Dziedzictwa „Białowieża Forest” dobiegła końca
Eksperci Centrum Światowego Dziedzictwa (WHC) i Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), 22 marca 2024 r., zakończyli misję kontrolną w polskiej części Obiektu Światowego Dziedzictwa „Białowieża Forest”.
Jednym z celów misji była ocena wpływu jaki na integralność Obiektu Światowego Dziedzictwa wywierają bariery graniczne po polskiej i białoruskiej stronie.
Eksperci Centrum Światowego Dziedzictwa i IUCN wizytowali tereny znajdujące się w zarządzie Białowieskiego Parku Narodowego oraz Nadleśnictw Browsk, Białowieża i Hajnówka, w tym również pas drogi granicznej. Ponadto odbyli spotkania z przedstawicielami świata nauki i organizacjami pozarządowymi, a także przedstawicielami społeczności lokalnej, samorządami gmin i powiatu, na terenie których znajduje się obiekt światowego dziedzictwa. Eksperci przeprowadzili też rozmowy z przedstawicielami instytucji zarządzających Obiektem „Białowieża Forest” – Białowieskiego Parku Narodowego i Lasów Państwowych oraz przedstawicielami służb funkcjonujących na granicy – Straży Granicznej i Wojska Polskiego.
