Na skutek kasacji Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro, kolejny niesprawiedliwy wyrok w sprawie okrutnej zbrodni dokonanej na dziecku, został uchylony przez Sąd Najwyższy.
Zamordowała nowonarodzonego synka i schowała zwłoki do szafy
Alicja B. dokonała w dniu 2 lipca 2019 roku zabójstwa swego nowonarodzonego synka poprzez kilkakrotne uderzenie głową dziecka w twarde podłoże, a następnie schowała zwłoki dziecka do szafy. Ciążę ukrywała przed rodziną, wmawiając najbliższym, że cierpi na chorobę ginekologiczną.
Prokurator oskarżył kobietę o dokonanie zbrodni zabójstwa.
Wyroki sądów
21 września 2020 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu skazał Alicję B. na karę 12 lat pozbawienia wolności. Jednakże Sąd Apelacyjny we Wrocławiu uwzględniając apelację obrońcy oskarżonej złagodził karę pozbawienia wolności do 8 lat.
Sąd odwoławczy uznał, że okoliczności dotyczące przypisanego sprawczyni czynu nie są wystarczające dla uznania zasadności jej długotrwałej izolacji w zakładzie karnym. Według sądu II instancji zamiar, który towarzyszył oskarżonej był nagły, co zdaniem sądu przemawia za „mniejszym” stopniem winy. Ponadto sąd apelacyjny poczytał na korzyść kobiety stwierdzoną u niej niedojrzałą osobowość w sferze emocjonalnej. Dał również w pełni wiarę jej wyjaśnieniom, uznając że przemawiają one na korzyść oskarżonej.
Kasacja Prokuratora Generalnego
Prokurator Generalny uznając, że wymierzona przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu kara jest rażąco niewspółmierna do bardzo wysokiego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej, a tym samym niesprawiedliwa, wniósł w tej sprawie kasację.
Prokurator Generalny wskazał, że sąd odwoławczy orzekając w sprawie, przecenił okoliczności łagodzące, marginalizując prawidłowo ustalone przez sąd I instancji okoliczności obciążające. Działanie oskarżonej cechuje bowiem bardzo wysoki stopień winy. Dokonując tego okrutnego czynu godziła w dobra o najwyższej wartości. Jak podniesiono w kasacji nie tyko w sposób wyjątkowo rażący nie dopełniła szczególnego obowiązku opieki nad własnym dzieckiem, ale wręcz sprzeniewierzyła się temu obowiązkowi. Podkreślono, że dokonując zabójstwa synka przedłożyła własną wygodę nad jego życie, a jej działanie było przemyślane.
W kasacji podkreślono wyjątkowo brutalny sposób działania oskarżonej, która kilkakrotnie uderzała główką dziecka w twarde, płaskie podłoże. Podkreślono, że w przypadku zabójstwa noworodka pojęcia okrucieństwa, brutalności i bezwzględności mają niewątpliwie wyższy wymiar niż w odniesieniu do zabójstwa osoby mogącej podjąć w stosunku do sprawcy jakiekolwiek działania obronne. Zaznaczono, że Sąd Apelacyjny w Poznaniu w sposób nieprawidłowy ocenił stwierdzoną u oskarżonej niedojrzałą osobowość w sferze emocjonalnej. Twierdzeniom sądu w tym zakresie, przeczą wydane do sprawy opinie biegłych, dla których niedojrzała osobowość oskarżonej w żadnej mierze nie usprawiedliwia zabójstwa.
W kasacji wskazano również, że wyjaśnienia oskarżonej powinny być ocenione jako świadczące na jej niekorzyść. Podkreślono, że prawidłowa ich ocena przemawia za uznaniem, że dziecko stanowiło przeszkodę w realizacji jej planów i marzeń, w tym o posiadaniu własnego hotelu dla koni. Pasja związana z jeździectwem i hodowlą koni była dla niej ważniejsza niż życie własnego syna. Zabójstwa dokonała natomiast z błahego powodu, jakim była niechęć do posiadania dziecka. Dokonany przez kobietę wybór nie może być również usprawiedliwiony sytuacją życiową, która w przypadku oskarżonej była dobra i stabilna. Mogła ona liczyć na pomoc i wsparcie najbliższych.
Jak podkreślono w kasacji okoliczności popełnionej zbrodni, postać zamiaru, brutalny sposób pozbawienia życia dziecka, determinują stopień winy i społecznej szkodliwości czynu i powinny tym samym wpływać na wymiar kary w stopniu znacznie wyższym niż to przyjął sąd odwoławczy.
Sąd Najwyższy uwzględniając kasację Prokuratora Generalnego, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu.
