Po ponad 52 latach służby w Marynarce Wojennej przyszła pora na zasłużoną emeryturę.
30 grudnia 2019 roku na okręcie ORP Mewa po raz ostatni została opuszczona biało-czerwona bandera, a jednostka określana mianem „okrętu papieskiego” oficjalnie zakończyła służbę. W uroczystości w Porcie Marynarki Wojennej udział wzięli żołnierze, marynarze i dowódcy.
Uroczystość związana z zakończeniem służby przez ORP Mewa odbyła się w poniedziałek, 30 grudnia w Porcie Marynarki Wojennej. W pożegnaniu jednostki udział wzięli dowódcy Marynarki Wojennej, a także marynarze, żołnierze i ich rodziny. Całości akompaniowała Orkiestra Reprezentacyjna Marynarki Wojennej.
– Ten dzień to z pewnością trudny moment dla wszystkich tych, którzy czują związani się z ORP Mewa. Okręt po długich latach zaszczytnej służby doczekał końca swojej działalności, którą rozpoczął w maju 1967 roku. To wtedy po raz pierwszy podniesiono biało-czerwoną banderę na drzewcu rufowym okrętu. ORP Mewa przez 52 lata przebył ponad 800 tysięcy mil morskich, zrealizował przeszło tysiąc misji oraz niezliczoną liczbę zadań – mówił podczas uroczystości kpt. mar. Bartosz Fijałkowski, dowódca ORP Mewa – Jednak nie moglibyśmy dzisiaj mówić o tak wielu osiągnięciach i sukcesach, gdyby nie załoga Mewy. Jak dobrze wiemy, okręt to nie tylko platforma. To załoga stanowi o jakości realizacji stawianych zadań, tworzy jego historię. Dlatego w pierwszej kolejności pragnę podziękować byłym dowódcom okrętu oraz wszystkim członkom załogi.
Zgodnie z ceremoniałem morskim bandery wojenne z wycofywanych okrętów i pomocniczych jednostek pływających trafiają do Muzeum Marynarki Wojennej. Po wycofaniu z eksploatacji ORP Mewa zostanie przekazana Agencji Mienia Wojskowego.
ORP Mewa to pierwsza z jednostek proj. 206FM, która została wycofana ze służby w Marynarce Wojennej. W ciągu najbliższych lat jej los podzielą dwa bliźniacze okręty. Zgodnie z Planem Modernizacji Technicznej okręty te mają zostać zastąpione serią trzech nowoczesnych niszczycieli min proj. Kormoran II, budowanymi aktualnie dla Marynarki Wojennej. Pierwszy z serii ORP Kormoran wszedł do służby 28 listopada 2017 roku.
ORP Mewa po raz pierwszy podniósł biało-czerwoną banderę 9 maja 1967 roku. Historia okrętu sięga lat sześćdziesiątych, kiedy to w Stoczni im. Komuny Paryskiej rozpoczęto budowę serii 12 trałowców projektu 206F. ORP Mewa powstał jako przedostatni z serii i otrzymał numer burtowy 623. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych zapadła decyzja o całkowitej modernizacji trzech ostatnich jednostek projektu OORP Czajka, Mewa i Flaming. Modernizacja trałowców przeprowadzona została w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Celem przebudowy była adaptacja okrętów do norm i standardów NATO. Na okręcie wymieniono wtedy większość wyposażenia, modernizując go do standardu niszczyciela min.
Rok 1987 przyniósł jedno z najważniejszych wydarzeń w historii okrętu. ORP Mewa odegrał istotną rolę w pielgrzymce papieża Jana Pawła II. Papież odbył na jego pokładzie rejs z Gdyni do Sopotu, a następnie do Gdańska. Od tego czasu wśród marynarzy określany był mianem „okrętu papieskiego”.
W 2002 roku ORP Mewa jako pierwszy polski okręt podniósł na swojej burcie flagę NATO, wchodząc w skład Stałego Zespołu Obrony Przeciwminowej NATO MCM FORNORTH (ang. Mine Countermeasures Forces North). Od tego czasu, przez kolejne lata polskie niszczyciele min – OORP Mewa, Flaming i Czajka – na przemian, kilkunastokrotnie wchodziły w skład Stałych Zespołów Sił Obrony Przeciwminowej NATO oraz Sił Odpowiedzi NATO. Okręt po raz ostatni realizował zadania pod flagą Sojuszu Północnoatlantyckiego w pierwszej połowie 2015 roku.
Długa jest lista akwenów i portów, w których okręt z zaszczytem prezentował biało-czerwoną banderę, długa jest również lista operacji i ćwiczeń, w których okręt brał udział stanowiąc dom dla wielu pokoleń marynarzy. ORP Mewa ma za sobą udział w manewrach zarówno o zasięgu narodowym, jak i międzynarodowym m.in.: Baltops, Strong Resolve, Blue Game, Passex, Sandy Coast, Sqnex, Danex i Brillant Mariner oraz operacjach przeciwminowych Open Spirit.
Intensywnie eksploatowana jednostka przez całą swoją służbę wchodziła w skład 13. Dywizjonu Trałowców.
(UMG)
