W końcu czerwca 2023 r. ludność Polski liczyła 37698 tys. osób.
W miastach mieszkało 22447 tys. osób (60% populacji), na wsi 15252 tys. W ogólnej liczbie ludności kobiety stanowią prawie 52%, a współczynnik feminizacji wynosi 107 (w miastach 112, a na wsi 101).
W pierwszym półroczu 2023 r. liczba ludności Polski zmniejszyła się o 68 tys. osób – oznacza to ubytek rzeczywisty, którego stopa wyniosła -0,18%. W I półroczu poprzedniego roku liczba ludności także się zmniejszyła (o 80 tys., tj. -0,21%). Spadek liczby ludności jest wynikiem niekorzystnych tendencji – notowanych w skali rocznej – przede wszystkim w zakresie przyrostu naturalnego. Od 2013 r. jest obserwowany ubytek naturalny wynikający z nadal niskiej (pomimo wzrostu w latach 2016-2017) liczby urodzeń przy jednoczesnym zwiększaniu się liczby zgonów wynikających ze wzrostu liczby i odsetka osób w starszym wieku.
Dane o liczbie i strukturze ludności, wg płci i wieku w regionach, podregionach i województwach (w podziale na ludność miejską i wiejską) oraz w powiatach, miastach i gminach imiennie. Informacja o sytuacji demograficznej, ogólne dane dotyczące ruchu naturalnego i migracji ludności. ZOBACZ TUTAJ!
Trwanie życia w zdrowiu w 2022 r.
W 2022 r. trwanie życia w zdrowiu wyniosło 60,1 roku dla mężczyzn i 63,7 roku dla kobiet. Oznacza to wzrost o 1 rok dla mężczyzn i o 0,6 roku dla kobiet w stosunku do 2021 r.
Wydłużenie trwania życia w zdrowiu jest jednym z głównych celów polityki zdrowotnej wielu krajów. Jeżeli oczekiwane trwanie życia w zdrowiu wzrasta szybciej niż przeciętne trwanie życia, oznacza to, że ludzie przez coraz większą część życia charakteryzują się dobrym zdrowiem.
Różnica w trwaniu życia w zdrowiu w momencie urodzenia (HLY0) w 2022 r. między płciami wyniosła 3,6 roku na korzyść kobiet. Wartość ta zmniejsza się wraz z przeżytymi latami. Dla osób w wieku 50 lat wyniosła 2,1 roku, a dla osób w wieku 65 lat już tylko rok. Dla porównania różnica w przeciętnym trwaniu życia w momencie narodzin (e0) w tym samym roku wyniosła 7,7 roku.
W 2022 r. wskaźnik HLY0 najbardziej zwiększył się (przyrost powyżej 1 roku w porównaniu do 2021 r.) dla mężczyzn w województwach: dolnośląskim (o 1,4 roku), lubuskim (o 1,3 roku), opolskim (o 1,2 roku) oraz małopolskim, mazowieckim i śląskim (o 1,1 roku), a dla kobiet w województwach: dolnośląskim (o 1,3 roku) i opolskim (o 1,2 roku). Warto odnotować, że trwanie życia w zdrowiu zmniejszyło się jedynie w przypadku kobiet mieszkających w województwie łódzkim (spadek o 0,2 roku).
W Polsce występuje duże zróżnicowanie wskaźnika trwania życia w zdrowiu w przekroju wojewódzkim. W 2022 r. rozpiętość między skrajnymi wartościami tego wskaźnika dla mężczyzn wyniosła 3,1 roku. Najdłuższym trwaniem życia w zdrowiu mężczyzn charakteryzowały się województwa: wielkopolskie (62,1 roku), zachodniopomorskie (61,6 roku) oraz lubuskie (61,4 roku), natomiast najkrótszym: lubelskie (59 lat), łódzkie (59,1 roku), śląskie i świętokrzyskie (po 59,5 roku). Wśród kobiet zróżnicowanie jest na zbliżonym poziomie i wynosi 3,2 roku. W tym przypadku (Tablica 1, Mapa 2) najdłuższe trwanie życia w zdrowiu wystąpiło w województwach: wielkopolskim (65,5 roku), zachodniopomorskim (65,3 roku), lubuskim (65,1 roku) oraz opolskim (64,7 roku), z kolei najkrótsze w województwach: lubelskim (62,3 roku), łódzkim (62,4 roku), podkarpackim i podlaskim (po 62,7 roku).
W województwach Polski zachodniej, a zwłaszcza północno-zachodniej, proporcja oczekiwanego trwania życia w zdrowiu w momencie narodzin (HLY0) do przeciętnego trwania życia (e0) jest wyższa niż w województwach leżących na wschodzie kraju.
W przypadku mężczyzn województwa charakteryzujące się niskim zarówno trwaniem życia, jak i trwaniem życia w zdrowiu to: łódzkie, śląskie, świętokrzyskie i warmińsko-mazurskie.
W województwie kujawsko-pomorskim wartości obu wskaźników były zbliżone do poziomu krajowego. Województwo małopolskie było jedynym województwem w przypadku mężczyzn, gdzie oba wskaźniki osiągnęły wysoki poziom. Na uwagę zasługują również województwa lubuskie i zachodniopomorskie, w których pomimo niskiego trwania życia odnotowano relatywnie wysokie trwanie życia w zdrowiu.
W przypadku kobiet niskim poziomem obu parametrów charakteryzowały się województwa: łódzkie, kujawsko-pomorskie oraz śląskie. W województwie pomorskim parametry te były zbliżone do poziomu krajowego. Województwa, w których zarówno trwanie życia, jak i trwanie życia w zdrowiu wyraźnie przekroczyły poziom krajowy to małopolskie oraz opolskie.
Na szczególną uwagę zasługują ponownie województwa lubuskie i zachodniopomorskie, w których pomimo niskiego trwania życia występował wysoki wskaźnik trwania życia w zdrowiu, wyraźnie przekraczający poziom krajowy.
(„Źródło danych GUS”)
