Święto Polonii i Polaków za granicą ustanowiono w dowód uznania historycznego wkładu środowisk emigracyjnych w realizację celów narodowościowych kraju przodków.
Wspólne obchody z Dniem Flagi RP mają skłaniać Polaków do refleksji o szczytnych kartach historii Polski.
W tym roku obchodzimy Dzień Polonii i Polaków za Granicą po raz dziewiętnasty. Podkreślamy tym samym wielowiekowy dorobek środowisk polonijnych w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc krajowi w najtrudniejszych momentach. Podkreślamy, że jest to święto również tych, którzy żyjąc z dala od ziemi ojczystej przyczynili się do rozwoju światowego dorobku ludzkości.
Obchodom tym towarzyszy ustanowione przez Parlament święto Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej jako jednego z głównych symboli państwowych. Symbol Polski, który jest z nami we wszystkich ważnych chwilach: podczas wielkich uroczystości państwowych, w dni żałoby, w momentach wzruszeń i radości jest wyrazem szacunku dla wspólnoty, którą tworzymy.
Niestety, nawet w XXI wieku, w świecie powszechnie gwarantowanych praw i wolności, zdarza się, że nasza narodowa identyfikacja napotyka na represje czy działania naruszające prawa mniejszości narodowych. Także o tym aspekcie naszej tożsamości musimy pamiętać świętując Dzień Polonii oraz Dzień Flagi RP.
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej
2 maja to wyjątkowy dzień dla Polek i Polaków. Każdego roku świętujemy wówczas Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Tego dnia eksponujemy Biało-Czerwoną w oknach czy na balkonach mieszkań i domów. Ten gest to wyraz naszego patriotyzmu i dumy z tego, że jesteśmy Polakami.
Biało-Czerwona jest symbolem, który jednoczy rodaków, dając świadectwo naszej przynależności narodowej. Jest symbolem polskiej państwowości.
Flaga towarzyszy nam zarówno w wydarzeniach wyjątkowo podniosłych, jak i dramatycznych, ale także wszędzie tam, gdzie Polacy pragną wyrazić łączność z polską wspólnotą.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej składa się z dwóch poziomych pasów równej szerokości, białego u góry i czerwonego u dołu, w proporcjach 5:8.
Warto pamiętać, że popularny zwyczaj umieszczania napisów i rysunków przez kibiców obserwujących zawody sportowe jest dopuszczalny wyłącznie na barwach narodowych. Te ostatnie nie mają określonych proporcji, zatem nie jest to flaga państwowa.
Istnieje wiele form eksponowania barw narodowych np. poprzez noszenie ich w postaci biało-czerwonej kokardy narodowej w klapie płaszcza, marynarki lub żakietu.
Dzień Flagi został ustanowiony przez Sejm w 2004 roku. To święto, które ma wyrażać szacunek do flagi i propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych.
„Flaga, nasz najważniejszy obok godła symbol narodowy, choć formalnie ustanowiona dopiero w 1831 r., od wieków towarzyszyła Polakom we wszystkich przełomowych wydarzeniach historycznych. Miłość do biało-czerwonej łączy naszą wspólnotę, daje nam siłę i nadzieję. Podczas 123 lat zaborów żyła w sercach naszych rodaków jako symbol wolnego i niepodległego państwa. Była świadkiem narodzin Niepodległej, Powstania Warszawskiego, Grudnia’70, „Solidarności” i oporu w stanie wojennym. Towarzyszyła naszym żołnierzom podczas Bitwy o Anglię i walk o Monte Cassino. Pamiętajmy o tym, szanujmy fakt, że przetrwaliśmy jako wspólnota – także dzięki symbolom narodowym – i bądźmy dumni z tego, że jesteśmy Polakami!” – napisał wicepremier, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polski.
Historia Biało-Czerwonej
Historycznie polskie barwy narodowe wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła będącego godłem Polski i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu – godła Litwy. Oba godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na naszej fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła. Polskie barwy narodowe jako jedne z nielicznych w świecie mają pochodzenie heraldyczne. Specjalną ustawę dotyczącą barw polskiej flagi podjął Sejm Królestwa Polskiego 7 lutego 1831 roku.
Każdy ma prawo wywiesić flagę państwową na swoim domu, a także w oknie lub na balkonie swojego mieszkania. Jak zrobić to poprawnie?
„Szanujmy barwy narodowe, bądźmy wdzięczni żołnierzom, którzy służą pod biało – czerwoną”
W Dniu Flagi i przed Świętem Narodowym 3 maja, żołnierze Wojska Polskiego przypominają o najważniejszych zasadach prezentowania barw narodowych. W tym czasie w oknach, na balkonach, na budynkach, Polacy wywieszają biało-czerwone flagi, by poczuć jedność, radość i dumę. Warto wiedzieć, że „w świecie flag jest hierarchia, jak w wojsku” i obowiązuje protokół flagowy. Żołnierze wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP z całej Polski nagrali filmiki z przesłaniem „SZANUJ FLAGĘ JAK WOJSKO POLSKIE”.
Załoga KTO Rosomak z 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej przypomina, że polska flaga musi być czysta i mieć czytelne barwy. Żołnierze z Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Libanie mówią o tym, że polską flagą nie oddaje się honorów żadnej osobie i nie pochyla się jej przed żadną inną flagą, ani znakiem. Ze spotu można dowiedzieć się, że każda flaga ma swoje miejsce w szeregu. Jeśli są dwie lub cztery flagi, Biało-Czerwona stoi pierwsza z lewej, jeśli trzy – stoi w środku.
Szef Centrum Weterana płk Szczepan Głuszczak przypomina, że biało-czerwoną flagę można ułożyć na trumnie zasłużonej osoby, wzdłuż, tak by biały pas był nad sercem zmarłego.
Szer. Mateusz Masternak, utytułowany bokser, wzywa „nie pisz po fladze”. Również inni żołnierze mówią o najczęstszych błędach i przypominają: „nie przykrywaj flagą pomnika, nie przykrywaj tablicy pamiątkowej przed odsłonięciem”, „polska flaga nie jest obrusem, ani opakowaniem prezentu”, „nie przecinaj biało-czerwonej wstęgi na otwarcie – to polskie barwy narodowe”.
Szer. Magdalena Warakomska, z 1 Podlaskiej Brygady OT, reprezentantka Polski w short tracku na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu podkreśla „Biało-Czerwona łączy nas wszystkich – traktujmy ją z honorem”.
Pilot F-16 z 32 Bazy Lotnictwa Taktycznego wyjaśnia czym jest biało-czerwona szachownica, a marynarz z 8 Flotylli Obrony Wybrzeża czym różni się bandera wojenna od flagi. Czołgista z 1 Warszawskiej Brygady Pancernej tłumaczy, co zrobić ze zniszczoną flagą, trzeba z szacunkiem rozdzielić jej barwy.
Polska flaga ma proporcje 5:8, te i inne praktyczne informacje można znaleźć na internetowych planszach, a także na wystawach, które można obejrzeć na ogrodzeniach szpitali wojskowych w 17 miastach: w Lublinie, Bydgoszczy, Żarach, Wałczu, Ełku, Szczecinie, Helu, Opolu, Krynicy, Busku-Zdroju, Ciechocinku, Lądku-Zdroju, Wrocławiu, Krakowie, Dęblinie, Gdańsku i w Warszawie.
Dziś 2 maja odbyło się uroczyste podniesienie flagi RP przez żołnierzy Wojska Polskiego na 35 masztach ustawionych w kontur Polski na pl. Piłsudskiego w Warszawie.
100. rocznica III Powstania Śląskiego
Polska zdobyła 30 proc. terytorium obszaru plebiscytowego na Śląsku wraz z prawie połową ludności oraz większością potencjału gospodarczego okręgu przemysłowego – tak wygląda bilans ostatniego z trzech zrywów powstańczych na Górnym Śląsku. III Powstanie Śląskie wybuchło w nocy 2/3 maja 1921 r. i było tym, które wpłynęło na poszerzenie granic II RP. Uroczystości rocznicowe z udziałem władz Rzeczpospolitej odbywają się dzisiaj na Górze św. Anny, gdzie przed stu laty miejsce miała największa bitwa III Powstania Śląskiego.
1 maja – Polska w UE
17 lat minęło od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, wspólnoty opartej na wspólnych wartościach i wzajemnym szacunku jej członków.
Akcesja była rezultatem długotrwałych wysiłków wielu rządów. Początki tego procesu sięgają zaś pierwszych miesięcy istnienia III RP.
1 maja 2004 roku Polska wraz z Cyprem, Czechami, Estonią, Litwą, Łotwą, Maltą, ze Słowacją, Słowenią i z Węgrami wstąpiła do Unii Europejskiej. Było to największe w historii rozszerzenie UE. Rządy państw Europy Środkowej traktowały integrację ze strukturami europejskimi jako ostateczne przełamanie istniejącego w latach 1945–1989 dwubiegunowego podziału kontynentu na konkurujące i wrogie obozy ideologiczno-polityczne.
Kryzys społeczno-ekonomiczny, który dotknął większość krajów komunistycznych w drugiej połowie lat 80., doprowadził narody zamieszkujące tę część kontynentu do przekonania o konieczności współpracy i zacieśniania związków z bogatszymi państwami zachodniej Europy. Postawa społeczeństw oraz stopniowa, coraz większa otwartość państw Unii Europejskiej na rozszerzenie doprowadziły do rozpoczęcia procesu integracji z UE.
Negocjacje akcesyjne zostały oficjalnie zainaugurowane 31 marca 1998 roku. W listopadzie tego samego roku dokonano otwarcia negocjacji dotyczących siedmiu obszarów tematycznych. Do połowy 2000 roku toczyły się już we wszystkich 29 zespołach negocjacyjnych.
Do końca roku 2000 Polska zdążyła zakończyć rozmowy w 25 spośród 30 obszarów negocjacyjnych. W przypadku dziewięciu z nich uzgodniono okresy przejściowe. Pozostałe pięć obszarów rozpatrywano w latach 2001-2002. Szczególnie wiele czasu poświęcono kwestii dostępu Polaków do europejskich rynków pracy oraz dopłat do produkcji rolnej.
Finał negocjacji Polski z UE nastąpił 13 grudnia 2002 roku podczas szczytu Unii w Kopenhadze. W trakcie przedłużających się rozmów ustalono ostatnie elementy umowy akcesyjnej. W centrum zainteresowań polskiej delegacji znajdowały się sprawy rolnictwa i budżetu na inwestycje strukturalne. Podczas szczytu przyjęto również terminarz dalszej procedury integracji.
16 kwietnia 2003 roku w Atenach w imieniu Polski pod traktatem akcesyjnym podpisali się premier Leszek Miller, minister spraw zagranicznych Włodzimierz Cimoszewicz oraz, jako trzecia, ówczesna minister ds. europejskich Danuta Hübner.
Następnego dnia Sejm RP podjął uchwałę o wyznaczeniu daty referendum akcesyjnego na 7 i 8 czerwca 2003 roku.
Za członkostwem w UE opowiedziało się 77,45 proc. biorących udział w głosowaniu. 22,55 proc. było przeciwnych. Oddano też 0,72 proc. głosów nieważnych. Frekwencja wyniosła 58,85 proc.
23 lipca 2003 roku traktat akcesyjny został ratyfikowany. O północy 1 maja 2004 roku Polska stała się członkiem Unii Europejskiej.
1 maja obchodzimy też Święto Pracy – Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy.
3 maja
3 maja obchodzimy święto uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
