Bobry bytują zarówno w zbiornikach wodnych (jeziorach, stawach) jaki i w ciekach wodnych (rzekach, strumieniach).
W tych drugich budują tamy. Tama to zmyślna układanka kłód drewna i gałęzi, które stanową zbrojenie konstrukcji.
Do uszczelnienia bobry używają dużych ilości mułu, błota, darni oraz rozdrobnionych części roślin. To wszystko staranie nanoszą i układają. Po co ten cały trud? W jakim celu są budowane tamy? Celem jest podniesienie poziomu wody poprzez zablokowanie odpływu cieku wodnego w okolicy gdzie bobry zdecydowały się osiedlić. Wodni inżynierowie przy osiedlaniu biorą pod uwagę ukształtowanie terenu. Korzystnym miejscem jest odcinek, w którym koryto rzeki przebiega w znacznym obniżeniu terenu. Wówczas bobry mają ułatwioną prace i wystarczy, że zatamują naturalne przepusty z wykorzystaniem przewężeń terenu. Pracowite bobry budują na jednym cieku kilka tam, co pozwala na zalanie większego terenu. Każde uszkodzenie tamy jest przez bobry natychmiast naprawiane. Zgromadzona woda jest niezbędna do powstania innych bobrowych budowli takich jak: nory, żeremia (siedziby) oraz sieć kanałów i spiżarnie.
Bóbr jest największym gryzoniem europejskim. Drugie miejsce po nim zajmuje świstak.
Bóbr może ważyć przeszło 30 kg, długość ciała to około 140cm, w tym ogon prawie o 25cm długości i szerokości ok. 17cm. Bobry żyją do 30 lat, a intensywnie rozmnażają się w 3-10 roku życia.
Prace konserwacyjne bobrów zostały zarejestrowane przez fotopułapki
Wejścia do rezydencji bobrów zawsze znajdują się pod wodą. Żeremia powstają tam gdzie płaskie brzegi rzek, potoków czy jezior uniemożliwiają kopanie nor. W stromych brzegach cieków bobry kopią nory mieszkalne. Nory kopane są pod korzeniami drzew, co zabezpiecza przed zawaleniem. Kanały zalane są wodą co usprawnia komunikację. Gdy kanał ulegnie zawaleniu bobry przystępują do naprawy i uzupełniają luki komponentem mułu, błota i gałęzi. Wyższy poziom wody pozwala lepiej zasłonić wejścia do nor, pozwala na nurkowanie, a także przenoszenie materiałów – spławianie większych kłód powalonych drzew. Jest też niezbędny do powstania spiżarni. Spiżarnia to podwodny magazyn gałęzi, których zapas przeznaczony jest na ciężkie zimowe dni.
Bobrowe rozlewiska mają pozytywny wpływ na ekosystem. Retencjonowana woda w dobie coraz drastyczniejszych okresów suszy jest nieoceniona. Rozlewiska i ich okolica to tętniące życiem oazy. Dostatek wody i martwego drewna wpływa na większą bioróżnorodność. Obecność bobrów znacznie podnosi walory przyrodnicze. Jednak w pewnych miejscach ich działalność jest sporym utrudnieniem w świecie człowieka i powstaje konflikt interesów. O sposobie na rozwiązanie konfliktu z obopólną korzyścią innym razem.
Na terenie Nadleśnictwa Młynary populacja bobrów jest liczna. W trakcie inwentaryzacji wykonanej przez pracowników Nadleśnictwa Młynary, wykazano obecność 82 rodzin bobrowych żyjących na terenie Nadleśnictwa. Przyjmuje się, że na jedną rodzinę przypadają średnio 3 osobniki, co pozwala szacunkowo określić rozmiar populacji na 246 osobniki. Z racji, że jest to gatunek chroniony, wszelka ingerencja w jego środowisko jest możliwa wyłącznie za zgodą wydawaną przez Regionalną Dyrekcje Ochrony Środowiska.
(Lasy Polskie – Olsztyn)
