To jeden z najrzadszych gatunków zwierząt w ogrodach zoologicznych na świecie.
Nowy mieszkaniec wrocławskiego ogrodu jest żywym dowodem na to, że pomimo iż pozostaje on zamknięty, życie za jego bramą toczy się nadal, a atrakcji wciąż przybywa.
Takin złoty to niezwykle rzadki gatunek, nawet w ogrodach zoologicznych. Jego hodowlę prowadzi zaledwie trzynaście placówek na całym świecie. Wrocławskie stado stworzono w 2017 r. i rok temu świętowano narodziny pierwszego osobnika – samicy Shaanxi.
Tym razem, 1 kwietnia, na świat przyszedł samiec. To ogromny sukces hodowlany wrocławskiego zoo. W ostatnim roku przyszło na świat zaledwie 10 młodych tego gatunku na całym świecie, w tym w: Tokio, Berlinie, Libercu i Dreźnie. Na swoje maluchy czeka m.in. San Diego.
– Programy hodowli zachowawczej to priorytet dla ogrodów zoologicznych. Na całym świecie prowadzanych jest ich około 900. Jednym z nich objęty jest takin złoty, który zamieszkuje w naturze tylko jedną chińską prowincję i którego Europejczycy zobaczyli dopiero w XIX w. Stąd duże znaczenie naszej hodowli oraz naszych doświadczeń, bo one już mają wpływ na przetrwanie tego gatunku – podkreśla Radosław Ratajszczak, prezes wrocławskiego zoo.
Takiny złote we Wrocławiu
Przypomnijmy, cztery osobniki takina złotego – Xian, Johnny Woo, Won Yu i Zhaoze, przyjechały do stolicy Dolnego Śląska w ramach wymiany hodowlanej na przełomie czerwca i lipca 2017 r. z trzech ogrodów zoologicznych – Liberca, Drezna i Berlina. Zamieszkały na wybiegu w najstarszej części zoo mając za sąsiadów koziorożce syberyjskie, milu i jelenie Alfreda.
Specjalnie dla nich ustawiono głazy i pnie drzew, a także wybudowano strumyk, by wybieg odzwierciedlał ich środowisko naturalne.
– Tym razem matką została Won Yu i podobnie jak rok temu Zhaoze, bardzo troszczy się o potomstwo. Nie spuszcza samczyka z oka, a gdy ten oddali się nawet odrobinę, przywołuje go charakterystycznym, chrapliwym muczeniem – mówi Łukasz Karolik, opiekun zwierząt kopytnych we wrocławskim zoo.
– Na razie mały takin żywi się tylko mlekiem matki, ale interesuje go wszystko co nowe. Kiedy karmimy Zhaoze np. marchewką, podchodzi i próbuje ją naśladować, ale jeszcze nie potrafi gryźć i jego układ trawienny nie jest gotowy na stały pokarm – dodaje opiekun.
O gatunku
W naturze takiny złote występują tylko w jednej, chińskiej prowincji – Shaanxi. Zamieszkują góry Qinling i ich okolice poruszając się na wysokości od 1 500 do 4 500 m n.p.m. Choć ich krewniakami są owce i kozy, to są dużo większe – osiągają do 2,2 m długości ciała przy 1,4 m wysokości i masie nawet 350 kg. Do tego mają nietypową budowę ciała – przypominają krzyżówkę kozy, antylopy i niedźwiedzia, a rogi mają krótkie i osadzone bardzo blisko siebie.
Żywią się głównie trawą, liśćmi i kwiatami, a także pędami bambusa. Najchętniej żerują o świcie i zmierzchu. Naturalnymi wrogami takinów są niedźwiedzie, wilki, cyjony i lamparty. Ich sposobem na uniknięcie niebezpieczeństwa jest ostrzeżenie członków stada charakterystycznym dźwiękiem i ucieczka przez skakanie ze skały na skałę lub chowanie się w zaroślach, gdzie leżą unikając spotkania z niebezpieczeństwem.
W środowisku naturalnym dożywają 18 lat. Podobnie jak pandy wielkie, takiny są uważane za dobro narodowe Chin, jednak nie uchroniło ich to przed zagrożeniem wyginięciem. Zgodnie ze statusem IUCN należą do gatunków „wrażliwych”. W 2001 r. oszacowano ich liczebność na nieco powyżej 5 000 osobników. Choć od 1988 r. są chronione w Chinach, to liczebność populacji wciąż maleje. Największym zagrożeniem dla nich są wylesienia, polowania i fragmentacja siedlisk.
(Zoo Wrocław)
