Od 1 stycznia 2023 r. pracujący np. na umowach o pracę też będą mogli złożyć wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT.
- Obecnie taką możliwość mają tylko zleceniobiorcy.
- Dzięki temu podatnicy o dochodach do 30 tys. zł będą korzystać z kwoty wolnej na bieżąco.
Zmiana, która zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2023 r. została wprowadzona z myślą o podatnikach, których dochody w danym roku nie przekroczą 30 000 zł. Są to m. in. osoby podejmujące prace dorywcze, a także ci , którzy rozpoczęli pracę pod koniec roku kalendarzowego. Podatnicy Ci będą mogli od stycznia 2023 r. złożyć każdemu płatnikowi, w tym pracodawcy, wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym.
Dzięki nowemu rozwiązaniu podatnicy nie będą musieli czekać do rozliczenia rocznego aby skorzystać z kwoty wolnej od podatku. Natomiast będą mogli z niej korzystać na przestrzeni poszczególnych miesięcy, w których co do zasady pobierane są zaliczki na PIT.
Na podstawie wniosku płatnik nie będzie pobierał zaliczki na PIT od dochodów do 30 tys. zł. Natomiast jeśli dojdzie do przekroczenia tej kwoty, to od nadwyżki będzie pobierał zaliczkę na podatek bez jej pomniejszania o kwotę zmniejszającą zaliczkę. Wynika to z tego, że podatnik, który nie będzie płacił zaliczek na PIT do 30 tys. zł wykorzysta już swoją z kwotę wolną od podatku.
Jak wnioskować o niepobieranie zaliczek na PIT
Wniosek o niepobieranie zaliczek należy złożyć swojemu płatnikowi (pracodawcy).
Może być złożony na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika (pracodawcy), np. poprzez elektroniczny system kadrowo-płacowy.
Wniosek dotyczy danego roku podatkowego. Zatem nie ma zastosowania w kolejnych latach podatkowych. Jeżeli w następnym roku występują przesłanki do niepobierania zaliczki podatkowej, należy złożyć odrębny wniosek.
Płatnik będzie miał obowiązek jego uwzględnienia najpóźniej w następnym miesiącu, chyba że płatnikiem będzie organ rentowy (np. ZUS). W takiej sytuacji organ rentowy ma obowiązek uwzględnić wniosek najpóźniej od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał.
Emeryci i renciści łatwiej przekażą 1,5 procent dla OPP
- Niskie Podatki, to 1,5 proc. podatku dla Organizacji Pożytku Publicznego zamiast 1 proc.
- Jednocześnie, emeryci i renciści, będą mogli przekazywać te środki na podstawie wniosków złożonych w latach poprzednich.
- Raz złożony wniosek o przekazanie części podatku na rzecz OPP nie musi być powielany w kolejnych latach, jeśli pozostaje aktualny.
#NiskiePodatki zmieniły zasady przekazywania części podatku na rzecz OPP. Po zmianach można przekazać 1,5 proc. podatku należnego zamiast 1 proc.
Ponadto do ustawy o PIT wpisany został na stałe mechanizm zautomatyzowanego przekazywania części podatku dla OPP. Dotychczas funkcjonował on wyłącznie w ramach walki z COVID-19.
Po tej zmianie emeryt lub rencista, który chce przekazać 1,5 proc. podatku na rzecz OPP, nie musi składać żadnego wniosku. Wystarczy, że taki wniosek wypełnił w PIT-37, PIT-36 albo PIT-OP w latach ubiegłych, a informacje w nim podane są aktualne.
Wówczas, organ podatkowy przekaże kwotę w wysokości 1,5 proc. podatku należnego wykazanego w PIT-40A tej organizacji, którą emeryt lub rencista wybrał w poprzednich latach.
Rozwiązanie to dotyczy emerytów i rencistów, dla których podatek obliczony przez organ rentowy w PIT-40A jest ich podatkiem rocznym (nie składają zeznania PIT-37 albo PIT-36).
Organ podatkowy przekazuje środki dla OPP w terminie od maja do lipca roku następującego po roku podatkowym.
Wysoka kwota wolna a ulgi w PIT
Celem ulg podatkowych jest zmniejszenie wysokości płaconego podatku – w najbardziej korzystnym scenariuszu zredukowanie go do 0 zł.
Dzięki podniesieniu kwoty wolnej do 30 tys. zł podatnicy, których dochody mieszczą się w tej kwocie, nie muszą stosować skomplikowanych odliczeń w ramach różnych ulg podatkowych, ponieważ nie płacą już podatku dochodowego.
Tym samym korzystają z preferencji na bieżąco, a nie dopiero przy rocznym rozliczeniu podatku.
„Ulgi podatkowe zmniejszają wysokość płaconego podatku. W najbardziej korzystnym scenariuszu redukują go do 0 zł. Praktyczny aspekt działania ulg podatkowych jest zauważalny wówczas, gdy występuje podatek do zapłaty. Jeśli natomiast podatku w ogóle nie ma, to stosowanie ulgi staje się bezcelowe, ponieważ nie można już zmniejszyć „zera”. Wysoka kwota wolna wynosząca aż 30 tys. zł powoduje, że podatnicy, których dochody nie przekraczają tej kwoty nie muszą stosować ulg podatkowych i mogą korzystać z preferencji na bieżąco, a nie dopiero przy rozliczeniu rocznego podatku. To niewątpliwa zaleta nowego systemu podatkowego” – komentuje wiceminister finansów Artur Soboń.
30 tys. kwoty wolnej vs ulgi podatkowe
Reforma podatkowa, która obowiązuje od stycznia br., podwyższyła kwotę wolną od podatku aż do 30 tys. zł. Dodatkowo od lipca obniżona została o 5 pkt. proc. niższa stawka PIT w skali podatkowej – z 17 proc. do 12 proc. Znaczący wzrost kwoty wolnej od podatku spowodował, że podatku nie płacą wszyscy podatnicy uzyskujący dochody do określonego pułapu, w tym np. emeryci ze świadczeniem do 2500 zł miesięcznie i osoby z minimalnym wynagrodzeniem za pracę.
Tak znaczne obniżenie podatku oraz podwyższenie kwoty wolnej skierowane jest do wszystkich podatników podatku dochodowego na skali, niezależnie od tego, czy dotychczas korzystali z ulg podatkowych, aby wyzerować lub obniżyć PIT, czy nie.
Dzięki podniesieniu kwoty wolnej do 30 tys. zł podatnicy, których dochody mieszczą się w tej kwocie, nie muszą stosować skomplikowanych odliczeń w ramach różnych ulg podatkowych, ponieważ nie płacą już podatku dochodowego. Co więcej ulgi takie jak np. ulga rehabilitacyjna, czy termomodernizacyjna są z zasady rozliczane dopiero po zakończeniu roku – w zeznaniu podatkowym. W trakcie roku natomiast nie pomniejszą zaliczek na podatek. W przeciwieństwie do kwoty wolnej ulgi nie mają też charakteru automatycznego – aby z nich skorzystać należy spełnić określone w ustawie PIT warunki, specyficzne dla danej ulgi.
Emeryt, którego dochody mieszczą się w całości w kwocie wolnej od podatku, zyskuje w stosunku do 2021 r. rocznie 2250 zł. Tej wielkości zysk przekłada się na wydatek kwalifikowany do ulgi np. rehabilitacyjnej w wysokości 18 750 zł rocznie, czyli 1562,50 zł miesięcznie. Od 2022 r. zysk wynika z podwyższenia wysokości kwoty wolnej, a nie z konieczności rozliczania ulg w rozliczeniu rocznym.
