Anna Tybor, znana polska alpinistka, rozpoczęła atak szczytowy na Nanga Parbat, planując zdobycie szczytu 11 lipca.
Tybor, w towarzystwie swojego partnera górskiego, Toma Lafaille’a, rozpoczęła ostateczne podejście po uzyskaniu korzystnych prognoz pogodowych i zakończeniu aklimatyzacji w obozach drugim oraz trzecim.
Podczas fazy aklimatyzacyjnej, Tybor i Lafaille zmierzyli się z trudnymi warunkami, w tym obfitymi opadami śniegu oraz wysokim zagrożeniem lawinowym, które znacznie utrudniały poruszanie się po eksponowanych stokach Nanga Parbat. Zespół spędził noce w różnych wysoko położonych obozach, aby dostosować się do surowych warunków, co jest kluczowym przygotowaniem do nadchodzącej wspinaczki.
Nanga Parbat, znany jako „Zabójcza Góra”, ma sławę ze względu na swoje techniczne trudności i trudne warunki pogodowe. Wspinaczka będzie obejmować biwaki w strategicznych obozach, aby zarządzać zmęczeniem i optymalizować szanse na zdobycie szczytu. Historia tej góry jest pełna zarówno triumfów, jak i wyzwań, zwłaszcza wśród polskich wspinaczy, którzy wnieśli znaczący wkład w jej zdobycie.
Pierwsza udana polska ekspedycja miała miejsce w 1985 roku, kiedy Jerzy Kukuczka i jego zespół zdobyli szczyt nową drogą przez filar południowo-wschodni. Kukuczka, legendarna postać w świecie alpinizmu, z powodzeniem wspiął się na wiele z najtrudniejszych gór świata. W 1990 roku Krzysztof Wielicki jako pierwszy samotnie wspiął się drogą Kinshofera, pokazując determinację i umiejętności polskich wspinaczy.
Historia narciarskich zjazdów z Nanga Parbat również jest pełna niezwykłych osiągnięć. Pierwszy zjazd na nartach z tej góry miał miejsce w 1990 roku, kiedy to Hans Kammerlander i Diego Wellig dokonali tego wyczynu, zjeżdżając ścianą Diamir z wysokości 8025 metrów. Choć nie zaczęli z samego wierzchołka, ich osiągnięcie było przełomowe. W 2014 roku Elisabeth Revol i Tomek Mackiewicz kontynuowali eksplorowanie tej góry, rozpoczynając zjazd z wysokości 8000 metrów, co również wymagało częściowego zejścia pieszo przez trudne sekcje, co podkreśla wyzwania związane z narciarstwem na tym szczycie.
Obecna ekspedycja Anny Tybor jest kontynuacją jej znaczących sukcesów na innych ośmiotysięcznikach, w tym historyczne zjazdy z ośmiotysięczników Manaslu w 2021 i Broad Peak w 2023, gdzie jako pierwsza kobieta na świecie zdobyła i zjechała te szczyty na nartach bez użycia dodatkowego tlenu.
Społeczność wspinaczkowa z niecierpliwością oczekuje na aktualizacje od Tybor i Lafaille’a w miarę zbliżania się do szczytu, mając nadzieję na bezpieczne i udane wejście. Nanga Parbat pozostaje jednym z najtrudniejszych szczytów, a ta ekspedycja podkreśla nieustannego ducha i determinację potrzebne do pokonania takich trudnych wysokości.
Po ponad miesiącu spędzonym pod Nanga Parbat, Anna Tybor rozpoczęła finalne podejście, planując zdobycie szczytu 11 lipca. W towarzystwie swojego partnera górskiego, Toma Lafaille’a, Ania podjęła ostateczną próbę zdobycia szczytu po uzyskaniu korzystnych prognoz pogodowych i zakończeniu aklimatyzacji.
Wspinaczka będzie odbywać się drogą Kinshofera, a zespół spędzi kilka nocy w strategicznych obozach, aby zarządzać zmęczeniem i optymalizować szanse na sukces.
