Dźwięki płynące nurtem Missisipi, prosto ze Stanów Zjednoczonych.
Podobnie, jak najdłuższa rzeka w Ameryce Północnej, ten zespół kryje w sobie nie jedną fascynującą głębię. Ten, kto wejdzie w nurt ich dźwięków, nie będzie chciał się wynurzyć z ich muzycznego obłędu. Do tegorocznego lineup’u Dużej Sceny 25. Pol’and’Rock Festival dołącza Black Stone Cherry.
Członkowie pochodzącego z Edmonton w stanie Kentucky kwartetu Black Stone Cherry wychowali się na muzyce tworzonej przez ojców gatunku takich jak: Creamm, Led Zeppelin, Muddy Waters, czy Faces. W swoim najświeższym wydawnictwie zatytułowanym „Family Tree”, kapela Black Stone Cherry składa hołd klasycznemu rock’n’rolowemu graniu z lat 70-tych ubiegłego wieku. „Family Tree” to potężny wehikuł dla drapieżnego rock’n’rolla rodem z samego południa Stanów Zjednoczonych.
„Udało nam się złapać pana Boga za nogi! Dotarliśmy do nieodkrytych jak dotąd pokładów naszej kreatywności, udało nam się rozpalić ogień, jakiego wcześniej nie znaliśmy.” – mówi z uśmiechem gitarzysta Ben Wells.
„Ta płyta prezentuje nasze muzyczne inspiracje i w jaki sposób łączymy je, by stworzyć coś wyjątkowego – to nasze autorskie podejście do rockowego brzmienia rodem z południa Stanów Zjednoczonych.” – dodaje perkusista John Fred Young.
Od 17 lat Black Stone Cherry prezentuje bezlitosną odmianę muzyki „southern rock” – gatunku muzyki rockowej wywodzącego się z południowych stanów USA, który łączy ze sobą elementy muzyki rockowej, bluesowej i country. Kapela wnosi do tego tradycyjnego i umiłowanego w USA gatunku młodzieńczą witalność i mnóstwo muzycznej świeżości i nowości. Na koncie Black Stone Cherry znajduje się pięć doskonale przyjętych przez krytyków albumów i jedna bardzo ciepło przyjęta EPka z muzyką bluesową. Kapela wystąpiła na wyprzedanych koncertach dla publiczności liczącej 12 000 widzów, wspięła się na szczyty list przebojów w Wielkiej Brytanii i występowała na tych samych scenach co zespoły takie jak Def Leppard, Lynyrd Skynyrd, Bad Company, Mötorhead, czy ZZ Top.
Zespół Black Stone Cherry powstał w 2011 roku w mieście Edmonton w stanie Kentucky. Ostateczny skład kapeli stworzyli Chris Robertson (wokal, gitara), Ben Wells (gitara, wokal), John Lawhon (gitara basowa, wokal) i John Fred Young (perkusja). Z racji tego, że ojciec perkusisty, Richard, i jego wujek, Fred, są członkami legendarnej kapeli The Kentucky Headhunters, która mistrzowsko łączy tradycyjną muzykę amerykańskiego południa z rockiem, nastolatkowie, którzy mieli stworzyć w przyszłości Black Stone Cherry, rozwijali swoje umiejętności w domowym studio mieszczącym się w zabytkowym budynku z lat 40-tych.
Pol’and’Rock Festival to największy w Polsce i jeden z największych w Europie festiwali muzycznych. Jego 25. edycja odbędzie się w terminie 1-3 sierpnia 2019 roku w Kostrzynie nad Odrą. Na czterech scenach zaprezentuje się kilkudziesięciu wykonawców z Polski i ze świata, m.in. Skunk Anansie, Ziggy Marley i Avatar.
Jerzy Owsiak ogłosił pierwszą gwiazdę Nocnej Sceny ASP na 25. Pol’and’Rock Festival!
Jej twórczość przenosi dusze słuchaczy na inny wymiar, a każdy koncert jest niczym podróż sentymentalna w głąb własnych emocji. Prawdziwa muzyczna diwa, której twórczość jest odzwierciedleniem zmysłowości, zalotności oraz wszechstronności. W tym roku obchodzi jubileuszów trzydziestolecia swojej pracy artystycznej, którą uświetni występ na Nocnej Scenie ASP podczas 25. Pol’and’Rock Festival.
Renata Przemyk jest obecna na polskiej scenie muzycznej od 1989 roku. W jej twórczości inspirowała ją awangarda, scena punkowa i zimna fala lat osiemdziesiątych. Jej sukcesy na festiwalach studenckich i współpraca z zespołem Ya Hozna były początkiem kariery, która trwa do dzisiaj zaskarbiając serca i lojalność fanów. Po rozstaniu z Ya Hozną w 1990 r. rozpoczęła karierę solową.
Jest znana z piosenek, które już przez dziesięciolecia są rozpoznawalnymi przebojami: „Babę zesłał Bóg”, „Zero”. „Kochaj mnie jak wariat”, „Kłamiesz” i wiele innych. Większość jej płyt uzyskało status złotych za sprzedaż ponad 50.000 każdego tytułu, wielokrotnie były nominowane i nagradzane, przeważnie za indywidualność artystyczną. Pomimo niezbyt komercyjnego zacięcia artystki, zyskały pochlebne recenzje pośród publiczności, krytyki muzycznej i przemysłu fonograficznego (Fryderyk).
Ten rok to początek obchodzenia jej jubileuszu trzydziestolecia pracy artystycznej (Jarocin 1989), a koncert na na Pol’and’Rock Festival ma być mieć bardzo specjalne miejsce w tym jubileuszu.
(org.)
