Rajd Japonii wygrał Brytyjczyk Elfyn Evans.
Była to ostatnia runda sezonu 2024 w WRC.
Zaś Belg Thierry Neuville został po raz pierwszy w karierze rajdowym mistrzem świata.
W Japonii drugi był ośmiokrotny mistrz świata Francuz Sebastien Ogier, a trzeci był Francuz Adrien Fourmaux.
W kategorii WRC2 najlepszy był Rosjanin z bułgarską licencją Nikołaj Griazin. Kajetan Kajetanowicz zajął piąte miejsce. Daniel Chwist był na dziewiątej pozycji.
W WRC2 Challenger (teamy prywatne) Kajetanowicz w Japonii był czwarty i…uplasował się na 3. miejscu w klasyfikacji końcowej sezonu.
TOYOTA GAZOO Racing zdobywa tytuł dzięki zwycięstwu na własnym boisku w emocjonującym finale
Zespół TOYOTA GAZOO Racing World Rally Team zdobył czwarty z rzędu tytuł mistrza świata FIA World Rally Championship w emocjonującym zakończeniu sezonu. Zajęli pierwsze i drugie miejsce na własnym terenie w Rajdzie Japonii.
Pomimo zmniejszenia straty do lidera Hyundai z 15 do 11 punktów na podstawie pozycji na koniec soboty, TGR-WRT wszedł w ostatni dzień wciąż stojąc przed trudnym zadaniem, aby utrzymać tytuł. Jednak wszyscy kierowcy obu zespołów naciskali mocno na trudnych asfaltowych drogach w pobliżu Toyota City, zespół otrzymał szansę, gdy lider rajdu Ott Tänak odjechał na niedzielnym etapie otwierającym.
Po tym jak Elfyn Evans i Sébastien Ogier awansowali na pierwsze i drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a także po uwzględnieniu oddzielnej klasyfikacji Super Sunday, oba zespoły miały tyle samo punktów przed kończącym rajd Power Stage, gdzie najszybsi kierowcy mogli zdobyć nawet pięć kolejnych punktów.
Takamoto Katsuta również podążał za strategią zespołu, czysto przechodząc przez rajd, TGR-WRT mógł liczyć na trzech pretendentów w tym decydującym etapie finałowym. Ogier uzyskał najszybszy czas w Power Stage, zdobywając pełne pięć punktów bonusowych, a Evans był trzeci, a Katsuta czwarty, dzięki czemu zespół zdobył tytuł trzema punktami po 13 rajdach.
To ósmy tytuł producenta zdobyty przez Toyotę w WRC co zrównało ją z Citroënem na drugim miejscu na liście wszech czasów.
Evans i pilot Scott Martin po raz kolejny udowodnili, że są mistrzami wymagających japońskich etapów, świętując swoje pierwsze zwycięstwo od tego samego wydarzenia rok temu. Wynik ten zapewnia im drugie miejsce w klasyfikacji kierowców i pilotów.
Ogier i pilot Vincent Landais zakończyli rok z siódmym podium z 10 startów, w tym trzema zwycięstwami. Kalle Rovanperä i Jonne Halttunen również odnieśli cztery zwycięstwa w częściowej kampanii. Katsuta i nawigator Aaron Johnston zakończyli sezon mocnym akcentem, zajmując drugie z rzędu miejsce w pierwszej czwórce.
Debiutancki sezon samochodu GR Yaris Rally2 został ukoronowany ostatecznym wyróżnieniem, ponieważ Sami Pajari i Enni Mälkönen zdobyli mistrzostwo WRC2 w ostatniej rundzie.
Fińska załoga prowadziła doskonałą jazdę – w tym trzy występy w Rally1 z TGR-WRT – którą zwieńczyli sprytnym przejazdem w Japonii, aby zająć drugie miejsce w WRC2 co wystarczyło, aby zapewnić sobie tytuł trzema punktami.
Klasyfikacja końcowa WRC po Rajdzie Japonii 2024:
1 Elfyn Evans/Scott Martin (Toyota GR YARIS Rally1 HYBRID) 3h23m41.0s
2 Sébastien Ogier/Vincent Landais (Toyota GR YARIS Rally1 HYBRID) +1m27.3s
3 Adrien Fourmaux/Alexandre Coria (Ford Puma Rally1 HYBRID) +1m55.5s
4 Takamoto Katsuta/Aaron Johnston (Toyota GR YARIS Rally1 HYBRID) +2m02.6s
5 Grégoire Munster/Louis Louka (Ford Puma Rally1 HYBRID) +3m11.5s
6 Thierry Neuville/Martijn Wydaeghe (Hyundai i20 N Rally1 HYBRID) +6m54.1s
7 Nikolay Gryazin/Konstantin Aleksandrov (Citroën C3 Rally2) +10m04.3s
8 Sami Pajari/Enni Mälkönen (Toyota GR Yaris Rally2) +11m50.8s
9 Hiroki Arai/Shunsuke Matsuo (Škoda Fabia R5) +13m24.3s
10 Gus Greensmith/Jonas Andersson (Škoda Fabia RS Rally2) +14m15.8s
2024 FIA World Rally Championship dla kierowców po 13. rundzie:
1 Thierry Neuville 242 points
2 Elfyn Evans 210
3 Ott Tänak 200
4 Sébastien Ogier 191
5 Adrien Fourmaux 162
6 Takamoto Katsuta 116
7 Kalle Rovanperä 114
8 Gregoire Munster 46
9 Dani Sordo 44
10 Sami Pajari 44
WRC dla producentów po rundzie 13.:
1 TOYOTA GAZOO Racing World Rally Team 561 points
2 Hyundai Shell Mobis World Rally Team 558 points
3 M-Sport Ford World Rally Team 295
Neuville zdobywa złoto w japońskich górach. Hyundai Motorsport świętuje swoje pierwsze mistrzostwa kierowców i pilotów
13. i ostatnia runda Rajdowych Mistrzostw Świata FIA 2024 odbyła się w ostatni weekend w Japonii, a wszystkie trzy tytuły były gotowe do zdobycia. Liderzy mistrzostw Thierry Neuville/Martijn Wydaeghe rozpoczęli weekend z 25-punktową przewagą nad swoimi kolegami z zespołu, Ottem Tänakiem/Martinem Järveoją. Dołączyli do nich w walce o chwałę w Mistrzostwach Konstruktorów Andreas Mikkelsen/Torstein Eriksen; norweska ekipa liczyła na zdobycie cennych punktów dla Hyundai Shell Mobis World Rally Team.
Piątek był dla zespołu mieszanym wydarzeniem. Tänak prowadził po ośmiu trudnych etapach przez japońską wieś. Po dwóch zwycięstwach na odcinkach OS5 i OS6 Estończyk miał 20,9-sekundową przewagę nad resztą stawki. Po swoim pierwszym zwycięstwie etapowym lider mistrzostw Neuville miał problemy techniczne na OS4 i po krótkiej przerwie na wymianę opon nie było czasu na rozwiązanie problemu. Neuville pokonał resztę piątku bez turbo i wypadł z punktacji. Mikkelsen był na 6. pozycji, zanim kolizja na OS5 zakończyła jego pierwszy dzień przedwcześnie.
„To nie jest to, czego chcieliśmy od dzisiaj” – powiedział Mikkelsen po trudnym piątku, „nasze czasy podziału wyglądały obiecująco, więc mamy wszystko, o co możemy walczyć w niedzielę”.
Tänak i Järveoja jechali w sobotę i wyglądali na gotowych na swoje trzecie zwycięstwo w rajdzie sezonu, umacniając to dwoma kolejnymi zwycięstwami etapowymi na SS13 i SS16. Ich przewaga nad Elfynem Evansem z Toyoty wzrosła do 38 sekund, a 18 cennych punktów mistrzostw zostało tymczasowo zgromadzonych. Neuville i Wydaeghe mieli mnóstwo pracy po swoim technicznym niepowodzeniu w piątek i przebili się przez grupę, aby zająć siódme miejsce w klasyfikacji generalnej po dwóch zwycięstwach etapowych na SS11 i SS14. Mikkelsen i Eriksen wrócili w sobotę na trzy ostatnie etapy, aby wesprzeć Hyundai Motorsport w walce o Mistrzostwo Producentów. 11-punktowa przewaga i 22 punkty w niedzielę oznaczały, że wciąż wszystko było do rozegrania.
Tänak był pełen optymizmu przed ostatnim dniem: „Byliśmy na tym przez cały weekend i będziemy na tym jutro: naszym głównym celem jest Mistrzostwo Producentów i chcemy je osiągnąć. Toyoty są bardzo szybkie, więc wszyscy musimy dać z siebie wszystko, abyśmy mogli je zdobyć”.
Niedziela była dniem sądnym dla Neuville’a. Trudny początek weekendu i odkupieńcza jazda w sobotę sprawiły, że belgijska załoga potrzebowała tylko dwóch punktów nad Tänakiem i Järveoją, aby przypieczętować zwycięstwo w Mistrzostwach Świata Kierowców i Pilotów.
Dla pełnej nadziei belgijskiej załogi los został przesądzony wcześniej niż oczekiwano. Załoga Tänak i Järveoja prowadziła w Rajdzie Japonii przez 14 z 16 etapów, ale katastrofa wydarzyła się na pierwszym etapie w niedzielę. SS17 przyniósł załodze mokrą plamę i wypadek, powodując uszkodzenia kończące rajd jego Hyundaia i20 N Rally1 Hybrid. 18 punktów, na które tak ciężko pracował w piątek i sobotę, nie miało żadnego znaczenia w wyniku jego przejścia na emeryturę. To było słodko-gorzkie dla zespołu. Z jednej strony, Theirry Neuville zostałby potwierdzony jako Mistrz Świata Kierowców FIA 2024, ale oznaczało to również, że różnica do Toyoty w Mistrzostwach Producentów była zbyt mała, aby czuć się komfortowo.
Neuville i Mikkelsen starli się w klasyfikacji Super Sunday i mieli wygodną, ośmiosekundową przewagę nad kolejnym kierowcą. Neuville zdobył dodatkowe cztery punkty w walce o Mistrzostwo Producentów. Mikkelsenowi udało się zająć piąte miejsce, ale z powodu braku jednej załogi walka o mistrzostwo producentów została przegrana zaledwie trzema punktami. DNF Tänaka oznaczał również, że spadł na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej kierowców po zwycięstwie Elfyna Evansa w Japonii, co dało mu drugie miejsce z przewagą zaledwie dziesięciu punktów.
Po czterokrotnym zdobyciu tytułu wicemistrza kierowców Thierry Neuville po raz pierwszy zdobył „chwałę”. Po 11 sezonach w Hyundai Motorsport on i zespół zbudowali solidną współpracę, która doprowadziła go do 21 zwycięstw, 62 miejsc na podium i 380 zwycięstw etapowych.