„Tradycje Wigilii Bożego Narodzenia w Polsce” na krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Ciekawostki

„Tradycje Wigilii Bożego Narodzenia w Polsce” decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zostały wpisane na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

Obecnie na liście znajduje się już 108 wpisów.

Charakter i znaczenie tradycji Wigilii Bożego Narodzenia 

Nazwa „Wigilia” wywodzi się z łacińskiego słowa oznaczającego „czuwanie”, co oddaje charakter tego dnia, będącego przygotowaniem do świętowania Bożego Narodzenia. Chociaż korzenie święta są chrześcijańskie, wiele rodzin podkreśla jego kulturowy wymiar. Jest to dzień szczególny, który sprzyja jednoczeniu się i celebrowaniu wspólnych tradycji, niezależnie od przekonań religijnych.

Zwyczaje i tradycje wigilijne 

Wieczór wigilijny rozpoczyna się w momencie pojawienia się pierwszej gwiazdy, symbolizującej gwiazdę betlejemską. Na stołach w polskich domach pod białym obrusem umieszcza się siano – symbol pokory i narodzin Jezusa w stajence. Zgodnie z tradycją przygotowuje się 12 postnych dań, które symbolizują 12 apostołów lub 12 miesięcy w roku. Wśród potraw, w zależności od regionu, są takie dania jak: barszcz z uszkami lub zupa grzybowa, kapusta z grochem lub grzybami, pierogi z kapustą i grzybami, ryby, kluski z makiem czy kutia. Na stole stawia się dodatkowe nakrycie jako znak otwartości i gotowości przyjęcia niespodziewanego gościa. 

W rodzinach greckokatolickich i prawosławnych Wigilia obchodzona jest 24 grudnia lub 6 stycznia. Stoły obfitują w podobne potrawy, a wieczerza rozpoczyna się modlitwą. W tradycji ewangelickiej Wigilia ma różne formy, ale zawsze uwzględnia Pismo Święte i kolędy jako formę modlitwy. 

Krajowa lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego  

Ratyfikowana przez Polskę Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego zobowiązuje państwa-strony do prowadzenia inwentaryzacji tradycji obecnych na ich terytorium. Wpisy na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego pozwalają na dokumentowanie różnorodnych praktyk kulturowych oraz promują utrzymanie ich ciągłości.

Za prowadzenie listy odpowiada Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z Narodowym Instytutem Dziedzictwa. Wszyscy depozytariusze dziedzictwa niematerialnego – od obrzędów i rzemiosła po tradycje językowe i muzyczne – mogą zgłaszać proponowane zjawiska do wpisu.

Exit mobile version