Wnioski o azyl – w tym na granicach Unii – będą szybciej rozpatrywane, a imigranci skuteczniej odsyłani.
- Imigranci mają być lepiej identyfikowani, a kontrole bezpieczeństwa, podatności na zagrożenia i zdrowia wobec osób nielegalnie wjeżdżających do Unii będą obowiązkowe
- Państwa członkowskie będą mieć wybór: przyjmować odpowiedzialność za osoby ubiegające się o azyl, wnosić wkład finansowy lub zapewniać wsparcie operacyjne
- Przewidziano lepsze reagowanie w sytuacjach kryzysowych i nowy dobrowolny program przesiedleń uchodźców z krajów trzecich
Parlament Europejski przyjął dziesięć aktów prawnych, które reformują europejską politykę migracyjną i azylową zgodnie z grudniowymi ustaleniami z państwami członkowskimi.
– Europosłowie Lewicy wstrzymali się w sprawie „paktu migracyjnego” głosowanego w Parlamencie Europejskim.
Polska przyjęła 2 miliony uchodźców z Ukrainy. Domagamy się m. in. za to rekompensaty z UE, której pakt nie zawiera. Chcemy bezpiecznej Polski w Europie – powiedział europoseł Robert Biedroń.
Solidarność i odpowiedzialność
Należy pomóc krajom Unii znajdującym się pod presją migracyjną. Dlatego inne państwa członkowskie będą relokować osoby ubiegające się o azyl lub objęte ochroną międzynarodową na swoje terytorium, wnoscić wkład finansowy lub dostarczać wsparcie operacyjne i techniczne. Zmienią się również kryteria, według których wyznacza się państwo członkowskie odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o ochronę międzynarodową (tzw. zasady dublińskie).
Rozporządzenie w sprawie zarządzania azylem i migracją, sprawozdawca Tomas TOBÉ (EPP, SE) Parlament przyjął 322 głosami za przy 266 przeciw i 31 wstrzymujących się.
Reagowanie na sytuacje kryzysowe
Rozporządzenie w sprawie sytuacji kryzysowej lub sytuacji spowodowanej działaniem siły wyższej ustanawia mechanizm reagowania na nagły wzrost liczby migrantów. Zapewnia solidarność i wsparcie tym państwom członkowskim, które zmagają się z wyjątkowym napływem obywateli państw trzecich. Nowe przepisy obejmą również sytuacje, gdy państwa trzecie lub wrogie podmioty niepaństwowe wykorzystują migrantów do destabilizacji Unii (instrumentalizacja migrantów).
Rozporządzenie w sprawie sytuacji kryzysowych (sprawozdawca Juan Fernando LÓPEZ AGUILAR (S&D, ES) Parlament przyjął 301 głosami za przy 272 przeciw i 46 wstrzymujących się.
Kontrola obywateli państw trzecich na granicach Unii
Osoby, które nie spełniają warunków wjazdu do Unii, będą podlegać procedurze kontroli przed wjazdem. Obejmuje ona identyfikację, gromadzenie danych biometrycznych oraz kontrolę zdrowia i bezpieczeństwa. Procedurę tę trzeba będzie przeprowadzić w ciągu siedmiu dni. Państwa członkowskie będą musiały ustanowić niezależne mechanizmy monitorowania. Zapewnią one przestrzeganie praw podstawowych.
Rozporządzenie w sprawie kontroli przesiewowych (sprawozdawczyni Birgit SIPPEL (S&D, DE) Parlament przyjął 366 głosami za przy 229 przeciw i 26 wstrzymujących się. Posłowie zatwierdzili również nowe przepisy dotyczące scentralizowanego systemu informacji o wyrokach skazujących (ECRIS-TCN). 414 posłów głosowało za, 182 przeciw, 29 wstrzymało się od głosu.
Szybsze procedury azylowe
Będzie obowiązywać nowa, wspólna w całej Unii, procedura przyznawania i cofania ochrony międzynarodowej. Trzeba będzie szybciej rozpatrywać wnioski o azyl na granicach Unii. W przypadku wniosków bezpodstawnych lub niedopuszczalnych terminy będą krótsze.
Rozporządzenie sprawozdawczyni Fabienne KELLER (Renew, FR) Parlament przyjął 301 głosami za przy 269 przeciw i 51 wstrzymujących się. W przypadku rozporządzenia o procedurze powrotowej na granicy wynik głosowania był następujący: 329 głosów za, 253 przeciw i 40 głosów wstrzymujących się.
Rozporządzenie w sprawie Eurodac
Dane osób przybywających nielegalnie do Unii, w tym odciski palców i zdjęcia twarzy osób od szóstego roku życia, będą przechowywane w zreformowanej bazie danych Eurodac. Władze będą również mogły rejestrować, czy dana osoba może zagrażać bezpieczeństwu oraz czy była agresywna lub uzbrojona.
Rozporządzenie o Eurodac (sprawozdawca Jorge BUXADÉ VILLALBA (ECR, ES) Parlament przyjął 404 głosami za przy 202 przeciw i 16 wstrzymujących się.
Normy kwalifikowania do ochrony
Parlament poparł również nowe jednolite normy uznawania statusu uchodźcy lub statusu osoby potrzebującej ochrony uzupełniającej. Będą one obowiązywać wszystkie państwa członkowskie. W przepisach określono też, jakie prawa przysługują osobom kwalifikującym się do ochrony. Państwa członkowskie będą musiały oceniać sytuację w kraju pochodzenia w oparciu o informacje Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu, a status uchodźcy będzie podlegać regularnej weryfikacji. Osoby ubiegające się o ochronę będą musiały pozostać na terytorium państwa członkowskiego, które rozpatruje ich wniosek lub w którym przyznano im ochronę.
Rozporządzenie w sprawie kwalifikowania (sprawozdawca Matjaž NEMEC (S&D, SI) Parlament przyjął 340 głosami za przy 249 przeciw i 34 wstrzymujących się.
Przyjmowanie osób ubiegających się o azyl
Państwa członkowskie będą musiały zapewnić równoważne standardy przyjmowania osób ubiegających się o azyl, na przykład w zakresie zakwaterowania, edukacji i opieki zdrowotnej. Zarejestrowane osoby ubiegające się o azyl będą mogły rozpocząć pracę najpóźniej sześć miesięcy po złożeniu wniosku. Uregulowano warunki zatrzymania i ograniczenia swobody przemieszczania się osób ubiegających się o azyl. Ma to zniechęcić ich do przemieszczania się po Unii.
Dyrektywę w sprawie warunków przyjmowania (sprawozdawczyni Sophii IN 'T VELD (Renew, NL) Parlament przyjął 398 głosami za przy 162 przeciw i 60 wstrzymujących się.
Bezpieczna i legalna droga do Europy
Zgodnie z nowymi ramami dotyczącymi przesiedleń i przyjmowania ze względów humanitarnych państwa członkowskie będą dobrowolnie oferować przyjęcie uznanych przez ONZ uchodźców z krajów trzecich. Będą oni mogli podróżować na terytorium Unii w sposób legalny, zorganizowany i bezpieczny. Rozporządzenie (sprawozdawczyni Malin BJÖRK, SE, ECR) Parlament przyjął 452 głosami za przy 154 przeciw i 14 wstrzymujących się.
Kolejne kroki
Teraz pakiet przepisów musi zatwierdzić Rada. Wejdą one w życie po ich opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym. Rozporządzenia mają być wdrażane za dwa lata. W przypadku dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania imigrantów państwa członkowskie będą miały dwa lata na wprowadzenie zmian w prawie krajowym.
Przyjmując to sprawozdanie, Parlament odpowiada na oczekiwania obywateli, aby wzmocnić rolę UE w zwalczaniu wszelkich form nielegalnej migracji i wzmocnić ochronę granic zewnętrznych Unii Europejskiej, przy jednoczesnym poszanowaniu praw człowieka, aby stosować wspólne zasady jednolicie we wszystkich państwach członkowskich w zakresie pierwszego przyjęcia migrantów, wzmocnienie roli UE i zreformowanie europejskiego systemu azylowego w oparciu o zasady solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności, jak wyrażono w propozycjach 42(2), 43(1), 43(2), 44(1), 44(2), 44(3), 44(4) konkluzji Konferencji w sprawie przyszłości Europy.
Oświadczenie przewodniczącej von der Leyen wygłoszone na wspólnej konferencji prasowej z Metsolą i premierem Belgii De Croo w sprawie przyjęcia Paktu o migracji i azylu”
„Dziś rzeczywiście jest historyczny dzień. Po latach intensywnej pracy Pakt o migracji i azylu staje się rzeczywistością. To ogromne osiągnięcie dla Europy. To wspaniałe osiągnięcie opiera się na wyjątkowej pracy tak wielu osób. Zacznę zatem od podziękowania wiceprzewodniczącemu Schinasowi i komisarzowi Johannssonowi za ich niesamowitą i niestrudzoną pracę. Ty i Twoje zespoły ciężko pracowaliście przez tyle lat, aby ten dzień mógł się odbyć. Droga Robercie, ja również pragnę podziękować Tobie i Parlamentowi Europejskiemu za Twoje zaangażowanie i doskonałą współpracę. To było naprawdę niesamowite. Chcę także podziękować kolejnym prezydencjom Rady i zaczynam od ciebie, drogi Aleksandrze, prezydencji belgijskiej, która doprowadziła nas do mety. Bardzo dziękuję.
Wszyscy rozumiemy tę podstawową prawdę. Migracja jest europejskim wyzwaniem, któremu należy sprostać europejskim rozwiązaniem. Skutecznego, sprawiedliwego i stanowczego. To właśnie zapewnia Pakt o migracji i azylu. Będzie to miało realne znaczenie dla wszystkich Europejczyków. Po pierwsze, bezpieczniejsze granice europejskie. Dokładna wiedza o tym, kto przekracza nasze granice, poprzez rejestrowanie i sprawdzanie wszystkich osób, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony praw podstawowych poprzez niezależny monitoring. Po drugie, szybsze i skuteczniejsze procedury azylu i powrotu. Oznacza to, że osoby nieposiadające prawa do azylu nie zostaną wpuszczone na teren Unii Europejskiej, a osoby uciekające przed wojną lub prześladowaniami mogą liczyć na potrzebną im ochronę. Pakt zapewnia właściwą równowagę między bardziej rygorystycznymi przepisami przeciwdziałającymi nadużyciom systemu a opieką nad najsłabszymi. I po trzecie, większa solidarność z państwami członkowskimi na naszych granicach zewnętrznych. Ponieważ radzą sobie z presją związaną z nielegalną migracją. Zatem wszystkie państwa członkowskie będą częścią tego wysiłku solidarnościowego – ale to one wybiorą, jak najlepiej to zrobić. Jednocześnie nie można pozwolić na wtórne przemieszczanie się w obrębie Unii Europejskiej. Nowe przepisy przewidują ściślejszą współpracę między państwami członkowskimi w celu powstrzymania wtórnych przepływów.
Zasadniczo Pakt dotyczy tego, jak najlepiej połączyć siły. Zrobimy to w sposób respektujący nasz obowiązek, jako części społeczności międzynarodowej, wspierania osób, którym przysługuje prawo do ochrony międzynarodowej. Spełnialiśmy to w przeszłości i będziemy to robić nadal. Ale to my musimy decydować, kto i w jakich okolicznościach przybywa do Unii Europejskiej, a nie przemytnicy i handlarze ludźmi.
Dzięki paktowi mamy potrzebne ramy prawne. To jest jedna noga. Drugi etap to nasze wsparcie operacyjne dla państw członkowskich. Będziemy w dalszym ciągu zapewniać im dostosowane do indywidualnych potrzeb rozwiązania w zakresie zarządzania granicami, walki z przemytnikami i powrotów. Będziemy nadal reagować na kryzysy, od Lampedusy po granicę z Finlandią, od Wysp Kanaryjskich po Cypr. Równolegle będziemy także kontynuować naszą współpracę z partnerami na całym świecie, rozwijając partnerstwa z krajami pochodzenia i tranzytu, abyśmy mogli wspólnie zająć się pierwotnymi przyczynami migracji. To zaangażowanie stało się istotnym filarem naszej pracy. I to dostarcza.
Podsumowując, z dumą mogę powiedzieć: dostarczyliśmy europejskie rozwiązanie. Ale nasza praca jeszcze się nie skończyła. I musi to być ta sama determinacja i jedność, które doprowadziły nas do dnia dzisiejszego, która musi nas poprowadzić, aby Pakt odniósł prawdziwy sukces w Europie.”