„Nie zastąpi Ciebie nikt” – te słowa muzycznego hołdu z okazji 100. rocznicy urodzin Karola Wojtyły – Jana Pawła II najlepiej oddają uczucia większości Polaków wobec postaci papieża.
18 maja 1920 r. w Wadowicach odległych 50 km od Krakowa urodził się Karol Wojtyła, drugi syn Karola Wojtyły i jego żony Emilii z Kaczorowskich. Nie miał jeszcze 9 lat gdy zmarła jego matka a kilka lat później starszy brat Edmund.
W 1926 r. Karol Wojtyła rozpoczął edukację w czteroklasowej szkole powszechnej. Jego klasa liczyła ponad 60 uczniów. Cztery lata później rozpoczął naukę w ośmioklasowym Gimnazjum im. Marcina Wadowity. W roku 1938 opuścił wraz z ojcem Wadowice, udając się na studia polonistyczne do Krakowa. Studia przerwał wybuch II wojny światowej i zamknięcie przez niemieckich okupantów uniwersytetu, pracował jako robotnik w kamieniołomach, a następnie w fabryce chemicznej Solvay. Od 1942 r., czując powołanie kapłańskie, zaczął uczęszczać na kursy formacyjne podziemnego seminarium krakowskiego. 1 listopada 1946 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Adama Sapiehy. Został następnie wysłany do Rzymu, gdzie zdobył licencjat i doktorat z teologii.
Po powrocie do Polski pełnił różne zadania duszpasterskie, wykładając jednocześnie teologię. 4 lipca 1958 r. papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym w Krakowie. Na tę stolicę arcybiskupią został wyniesiony przez Pawła VI w 1964 r. Jako arcybiskup brał udział w Soborze Watykańskim II. Paweł VI mianował go kardynałem 26 czerwca 1967 r.
Na konklawe 16 października 1978 r. kardynałowie wybrali go na papieża i przyjął imię Jan Paweł II. W niedzielę 22 października 1978 r. uroczyście rozpoczął swą posługę Piotrową.
Pontyfikat Jana Pawła II był jednym z najdłuższych w dziejach Kościoła. Aby głosić Ewangelię, odbył wiele podróży do różnych krajów świata. Papież odwiedził 132 kraje i około 900 miejscowości. W czasie jego pontyfikatu doszło do wielu doniosłych przemian, w tym upadku systemu komunistycznego w Europie Środkowej i Wschodniej.
Każda jego wizyta w Polsce gromadziła nieprzebrane rzesze ludzi, którzy najpierw w czasach komunistycznych czekali na słowa prawdy i nadziei a po upadku komuny (do którego się przyczynił) oczekiwali wskazań jak układać ważne sprawy w wolnej Ojczyźnie. Jan Paweł II miał tego świadomość i wyrażał to w oficjalnych przemówieniach. W ubiegłym roku 11 czerwca przypadała 20. rocznica wystąpienia Ojca Świętego w Sali Plenarnej polskiego Sejmu. Było to wydarzenie bez precedensu w historii Polski i świata. Po poświęceniu Pomnika Armii Krajowej i Państwa Podziemnego Jan Paweł II udał się do Sejmu na spotkanie z posłami i senatorami, przedstawicielami rządu, korpusem dyplomatycznym, przedstawicielami sądownictwa i radą ekumeniczną.
Do zgromadzonych parlamentarzystów powiedział wtedy m.in. „W tym miejscu, w sposób szczególny uświadamiamy sobie zasadniczą rolę, jaką w demokratycznym państwie spełnia sprawiedliwy porządek prawny, którego fundamentem zawsze i wszędzie winien być człowiek i pełna prawda o człowieku, jego niezbywalne prawa i prawa całej wspólnoty, której na imię naród. Chciałbym też życzyć Sejmowi i Senatowi, aby w centrum ich wysiłków ustawodawczych zawsze znajdował się człowiek i jego rzeczywiste dobro” – mówił wówczas Ojciec Święty.
W czerwcu 2019 r. Sejmu ustanowił 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II. „18 maja 2020 r. będziemy obchodzić stulecie urodzin Karola Wojtyły, Ojca Świętego Jana Pawła II, naszego wielkiego rodaka zasłużonego w walce o wyzwolenie Polski spod jarzma komunizmu” – głosi uchwała. „Jego zdecydowane upominanie się o prawo naszej ojczyzny do wolności wśród narodów Europy, Jego praktyczna obrona praw naszego narodu uczyniły Ojca Świętego najważniejszym z ojców niepodległości Polski. W czasie pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1979 r. rozpoczął się proces, który zaowocował powstaniem Solidarności, wyzwoleniem narodu spod panowania komunizmu i odbudową jedności Europy” – czytamy w uchwale.
Posłowie podkreślili w dokumencie, że w nauczaniu Jana Pawła II znajdujemy to, co w naszych dziejach najważniejsze. „Jego nauczanie jest głęboko wrośnięte w dzieje naszego narodu. Ojciec Święty nauczał, jak bardzo od uznania godności człowieka, od przestrzegania jego praw, od umiejętności dialogu i przebaczenia, od budowy ładu społecznego na prawdzie, wolności i sprawiedliwości, od szacunku dla każdego człowieka, od obrony każdego życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, od poszanowania rodziny i naturalnej więzi międzyludzkiej, od budowania cywilizacji miłości, jak bardzo od tego wszystkiego zależą szanse społeczeństw i rozwój oraz pokój”.
„Był On i jest dla nas drogowskazem, zgodnie z którym możemy pewnie kroczyć. Jego postępowanie było wyrazem nadzwyczajnej odwagi. W 1981 r. przeżył zamach na swoje życie. Na placu św. Piotra został postrzelony przez tureckiego zamachowca, najpewniej na zlecenie sowieckich służb specjalnych. 2 kwietnia 2005 r. z ogromnym bólem pożegnaliśmy naszego umiłowanego papieża, który odszedł do Domu Ojca i, jak wierzymy, wstawia się za nami i błogosławi nam z nieba” – zaakcentowano. „Sejm wyraża wdzięczność i oddaje hołd Wielkiemu Papieżowi św. Janowi Pawłowi II, który, sięgając do źródeł chrześcijaństwa, uczył nas otwartości, wyrozumiałości, ale i odwagi w obronie wartości chrześcijańskich, na których oparta jest Polska i Europa. Niech nauczanie i wielkie dziedzictwo, które pozostawił św. Jan Paweł II, wciąż będą dla naszego narodu inspiracją do budowania Polski wolnej i sprawiedliwej” – wskazano w uchwale.
(CIS)