Oddaj głosy w konkursie Drzewo Roku 2023. To ostatni dzień

Tree of the Year w 2024 roku

Jeszcze tylko do końca czerwca do północy można oddawać głosy w konkursie Klubu Gaja Drzewo Roku 2023.

W plebiscycie bierze udział 16 najciekawszych drzew z całej Polski, wybranych do finału przez jury konkursowe. To drzewa szczególnie doceniane i lubiane przez społeczności lokalne, a także ważne elementy naszego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, które powinniśmy chronić i szanować. Decydujący będzie ostatni tydzień głosowania (24-30 czerwca), gdyż nie będziemy widzieli wtedy, ile głosów mają poszczególni kandydaci. Zwycięzcą zostanie to drzewo, które zdobędzie największą liczbę głosów internautów, a laureat zostanie ogłoszony już 1 lipca o godzinie 12.00. Będzie on reprezentował nasz kraj w konkursie europejskim Tree of the Year w 2024 roku.

W pierwszym etapie 13. edycji konkursu Drzewo Roku Klubu jury wyłoniło 16. finalistów z ponad 40 zgłoszeń, które napłynęły do Klubu Gaja z całej Polski. Teraz te historyczne drzewa i wspierające je lokalne społeczności zabiegają o głosy internautów. Wygra to drzewo, które zdobędzie ich najwięcej. Obecnie w plebiscycie na prowadzenie wysunęły się cztery okazy.

Prowadzi Buk „Serce Ogrodu” w Arboretum Wojsławice z ponad 2000 głosami. 200-letni buk rośnie w centrum zabytkowego parku i jest jednym z bardziej rozpoznawalnych drzew rosnących w tym miejscu. Imponuje majestatem i intryguje nietypowo uformowanym, zgrubiałym pniem, szeroko rozpostartymi konarami i intensywnym, purpurowym zabarwieniem liści. W cieniu jego wielkiej korony nadal spotykają się pasjonaci – tak jak 100, czy 200 lat temu – zjednoczeni podziwem dla Natury.  

Na drugim miejscu z ponad 1800 głosami internautów znajduje się Para Dębów Malwa&Miłosz w Warszawie, które zostały uratowane przez mieszkańców przed wycinką i stały się symbolem losu miejskich drzew.

Trzeci w stawce z ponad 1700 głosami jest Kasztanowiec Jeżyk w Toruniu, któryrośnie w sercu dawnych historycznych ogrodów i sadów toruńskich, a obecnie SP nr 6.

Z ponad 1500 głosami na koncie goni ich Dąb Blüchera i Napoleona (Ostródzianin) w Ostródzie, który miał iść pod topór w związku z budową drogi ekspresowej, co oburzyło mieszkańców i w konsekwencji doprowadziło do zmiany przebiegu trasy i ocalenia drzewa.

Pozostałe drzewa rywalizujące o tytuł Drzewa Roku 2023 to:

Buk im. Tadeusza Andruszkiewicza w Słębowie (gm. Żnin, woj. kujawsko-pomorskie) – 200-letni buk rośnie na boisku szkolnym i jest najbardziej charakterystycznym miejscem we wsi. Mieszkańców i licznych turystów przyciąga swą urodą o każdej porze roku. Z inicjatywy tutejszej społeczności szkolnej drzewu nadano imię̨ Tadeusza Andruszkiewicza, pierwszego powojennego dyrektora szkoły w Słębowie.

Dąb z Lasu Kuźnickiego, Wrocław (woj. dolnośląskie) – drzewo jest dumą mieszkańców i znakiem rozpoznawczym osiedla Kuźniki. Dzieci z osiedlowych przedszkoli i szkół odwiedzają je podczas wycieczek przyrodniczych. Po aktach wandalizmu jakie miały miejsce w lesie, mieszkańcy postanowili chronić drzewo i podjęli szereg działań mających na celu objęcie go ochroną pomnikową.

Sosna na szczudłach w Wełeczu (gm. Busko-Zdrój, woj. świętokrzyskie) – nazywana jest także „sosną kroczącą”. Jej pień wyrasta ok. 3 metrów nad ziemią, wsparty na „szczudłach” z korzeni, pod którymi może się zmieścić nawet kilka osób Rośnie w Miejscu Pamięci Narodowej. To tutaj na terenie byłej piaskowni hitlerowcy w czasie II wojny światowej dokonywali masowych egzekucji, rozstrzelano tu ponad 200 Polaków.

Brzoza Jadwiga w Zawadach Oleckich (gm. Kowale Oleckie, woj. warmińsko-mazurskie) – 100-letnia brzoza to ulubione drzewo Pani Anny, która stara się o objęcie jej ochroną pomnikową. A Tak o Jadwidze pisze dr hab. Jakub Dolatowski, współautor monumentalnego podręcznika Dendrologia: „… jedna z większych w Polsce brzóz […], druga (!) pod względem grubości w naszym kraju wedle aktualnego Rejestru Polskich Drzew Pomnikowych”.

Dąb Brwinosław w Brwinowie (gm. Brwinów, woj. mazowieckie) – 340 –letni okazały dąb szypułkowy jest najstarszym drzewem na terenie gminy Brwinów, sięgającym czasów króla Jana III Sobieskiego. Od pokoleń jest świadkiem ważnych wydarzeń dla lokalnej społeczności i łącznikiem między przeszłością a teraźniejszością. Jego liście znajdują się w herbie gminy.

GreenCis w Bydgoszczy (woj. kujawsko-pomorskie) – 100-letni cis rośnie w ogrodzie przedszkola. Z tej okazji najmłodsi nadali mu oryginalne imię, które łączy się z nazwą placówki. Drzewo jest tematem wielu zajęć dla przedszkolaków. Pod jego koroną odbywają się festyny rodzinne, konkursy ekologiczne i obchody Święta Drzewa.

Dąb Powstańców w Murawinie k/Szczecna (gm. Daleszyce, woj. świętokrzyskie) –
z dębem związana jest legenda wg. której zostali pod nim pochowani czterej powstańcy z 1863 r., którzy brali udział w potyczce w pobliskich Ujnach. 200 metrów od drzewa znajduje się obelisk upamiętniający stoczoną nieopodal inną bitwę Powstania 1863 r. pod Hutą Szczeceńską, która była jedną z większych, zwycięskich bitew końcowej fazy Powstania Styczniowego.

Lipa Sława w Porszewicach (gm. Pabianice, woj. łódzki) – rośnie w samym sercu Parku Wiejskiego Porszewice, który jest największym w województwie łódzkim parkiem wiejskim. Od dwóch lat mieszkańcy podejmują różnorodne działania na rzecz ochrony tego zapomnianego i zagrożonego wpływem bezwzględnego biznesu miejsca, m.in. starają się przedstawić światu historię i piękno parku, a Sława stała się jednym z jego symboli.

Dąb Syryusz w Bystrej Podhalańskiej (gm. Bystra -Sidzina, woj. małopolskie) – z dębem związana jest miłosna legenda o prostej dziewczynie Karolci i młodym paniczu, który pojechał na wojnę i zostawił swojej ukochanej owoc dębu. Karolcia czekała na swojego ukochanego, jednak panicz już nigdy się nie pojawił.  W rozpaczy, zakopała żołędzia z którego wyrosło piękne drzewo. Po dzień dzisiejszy pod dębem spotykać można pary zakochanych, które wierzą, że moc płynąca z dębu zapewni ich związkom miłość i wierność.

Cis Donnersmarcka w Kaletach (gm. Kalety, woj. śląskie) – 600-letni cis otrzymał swoje imię na cześć dawnego właściciela lasów świerklanieckich, rodu Donnersmarcków, którzy zadbali o drzewo już ponad 100 lat temu. W 1930 roku cis został objęty ochroną prawną. Obecnie włodarze miasta starają się ponownie przywrócić jego znaczenie w lokalnej turystyce. Wokół Cisa została utworzona ścieżka edukacyjna, a jego wizerunek został wprowadzony na Znaczek Turystyczny.

Dęby Adam i Ewa w Olsztynie (woj. warmińsko-mazurskie) – dęby rosną na skraju Olsztyna, w pobliżu Lasu Miejskiego na Niedźwiedziu. Od dwóch lat mieszkańcy podejmują różnorodne działania, aby ochronić dęby i teren wokół nich, m.in. zbierają podpisy poparcia dla inicjatywy ustanowienia ich pomnikami przyrody, zlecają ekspertyzy dendrologiczne, ustanawiają Święto Niedźwiedzia, które obchodzone jest co roku 10 maja. Wierzą, że uda im się ocalić te piękne drzewa dla przyszłych pokoleń.

Dąb Franek w Sroczewie (gm. Książ Wielkopolski, woj. wielkopolskie)  –
to najokazalszy z „Dębów sroczewskich”  rosnących nad brzegiem rzeki Warty, na obszarze Natura 2000 Ostoja Rogalińska. Swoje imię otrzymał na cześć księdza Franciszka Ksawerego Hubnera, który podjął myśl zorganizowania czytelnictwa ludowego, co przyczyniło się do powstania już w 1843 r. biblioteki publicznej w Książu Wlkp.

ZAGŁOSUJ NA DRZEWO ROKU 2023 >>>

Konkurs Drzewo Roku Klubu Gaja ma na celu promowanie postawy szacunku dla przyrody oraz wyszukanie przykładów ciekawych i trwałych związków pomiędzy kulturą i historią lokalnej społeczności, a drzewem, które jest przez nią szczególnie doceniane. W konkursie nie szukamy drzew najstarszych, najwyższych, najgrubszych, najpiękniejszych ani najrzadszych. Szukamy drzewa najbardziej kochanego, drzewa z opowieścią, drzewa, które pobudza wyobraźnię i jednoczy ludzi.

Drzewa dają tlen, przeciwdziałają zmianom klimatu, są ważne dla ochrony różnorodności biologicznej oraz życia miliardów ludzi i zwierząt na Ziemi. Drzewa są częścią naszego dziedzictwa narodowego, dlatego powinniśmy je chronić dla przyszłych pokoleń. Jeśli nie jest Ci obojętny los drzew, pomóż nam je sadzić, chronić i opiekować się nimi.

Exit mobile version