Misja Chandrayaan-3. Indyjski lądownik Vikram wylądował na Księżycu

Srebrny Glob

23 sierpnia 2023 roku indyjskie lądowanie na Księżycu w ramach misji Chandrayaan-3 powiodło się.

Lądownik Vikram jest już na Srebrnym Globie. Indie są czwartym krajem na świecie po USA, Chinach i Rosji, któremu udało się wylądować na Księżycu. Tutaj, na jego południowym biegunie.

Kilka dni temu Rosja wysłała lądownik Łuna-25. Misja ta nie udała się przez rozbicie się statku kosmicznego o powierzchnię naturalnego satelity Ziemi.


W sierpniu br. ma wyruszyć japoński lądownik SLIM na pokładzie rakiety H-IIA.

Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO) transmitowała historyczne lądowanie statku kosmicznego.


Łazik Pragyan będzie badał/szukał na powierzchni Księżyca i pod nią zasobów lodu wodnego. Ma tam przebywać jeden dzień księżycowy, tj. około 14 dni ziemskich.

14 lipca Launch Vehicle Mark-III (LVM3) wystartował z Centrum Kosmicznego Satish Dhawan w Sriharikota w Indiach.


Wcześniej w 2019 roku misja Chandrayaan-2 była nieudana, bo lądownik i łazik uległy zniszczeniu w wyniku zderzenia z powierzchnią Srebrnego Globu.

O misji Chandrayaan-3, łaziku i lądowniku

Chandrayaan-3 to kolejna misja Chandrayaan-2, której celem jest zademonstrowanie kompleksowych możliwości bezpiecznego lądowania i poruszania się po powierzchni Księżyca. Składa się z konfiguracji Landera i Rovera. Został wystrzelony przez LVM3 z SDSC SHAR, Sriharikota. Moduł napędowy przeniósł konfigurację lądownika i łazika na orbitę Księżyca wynoszącą 100 km. Moduł napędowy jest wyposażony w spektropolarymetrię spektropolarymetrii zamieszkałej planety Ziemi (SHAPE) do badania pomiarów spektralnych i polaryzacyjnych Ziemi z orbity Księżyca.

Ładunki lądownika: powierzchniowy eksperyment termofizyczny Chandry (ChaSTE) mający na celu pomiar przewodności cieplnej i temperatury; Instrument do pomiaru aktywności sejsmicznej Księżyca (ILSA) do pomiaru aktywności sejsmicznej wokół miejsca lądowania; Sonda Langmuira (LP) do oceny gęstości plazmy i jej zmian. Pasywny laserowy układ retroreflektorów firmy NASA jest przystosowany do badań odległości lasera na Księżycu.

Ładunki łazika: spektrometr rentgenowski cząstek alfa (APXS) i spektroskop indukowanego laserem rozkładu (LIBS) do określenia składu pierwiastkowego w pobliżu miejsca lądowania.

Misja Chandrayaan-3. Księżyc (fot. ISRO)

Chandrayaan-3 składa się z lokalnego modułu lądownika (LM), modułu napędowego (PM) i łazika, którego zadaniem jest opracowywanie i demonstrowanie nowych technologii wymaganych w misjach międzyplanetarnych. Lądownik ma możliwość miękkiego lądowania w określonym miejscu na Księżycu i wypuszczenia łazika, który w trakcie swojej mobilności przeprowadzi na miejscu analizę chemiczną powierzchni Księżyca. Lądownik i łazik mają ładunek naukowy do przeprowadzania eksperymentów na powierzchni Księżyca. Główną funkcją PM jest przenoszenie LM od wstrzyknięcia rakiety nośnej do końcowej orbity kołowej okołobiegunowej Księżyca o długości 100 km i oddzielenie LM od PM. Oprócz tego moduł napędowy zawiera także jeden ładunek naukowy, który będzie użytkowany po oddzieleniu modułu lądownika. Wyrzutnią zidentyfikowaną dla Chandrayaan-3 jest LVM3 M4, która umieści zintegrowany moduł na eliptycznej orbicie parkingowej (EPO) o wymiarach ~170 x 36500 km.

Exit mobile version