Zapraszamy na specjalną, jubileuszową odsłonę Festiwalu Filmowego CAMERIMAGE, który odbędzie się w dniach 12-19 listopada w Toruniu.
Jak zwykle czekają na Was pokazy najlepszych produkcji z całego świata, spotkania z twórcami, seminaria i warsztaty prowadzone przez najlepszych specjalistów branży filmowej. Zainteresowanych nowościami w dziedzinie sprzętu filmowego zachęcamy do odwiedzenia targów CAMERIMAGE, podczas których międzynarodowe firmy pochwalą się swoimi ostatnimi osiągnięciami.
Już dziś zapraszamy również na spotkania z laureatami nagród specjalnych. Nagroda za Całokształt Twórczości trafi w tym roku do Stephena H. Buruma – twórcy zdjęć do Mission: Impossible, Życia Carlita czy Wojny państwa Rose. Niemiecka reżyserka awangardowa, ikona kina feministycznego, Ulrike Ottinger, odbierze nagrodę za Awangardowe Osiągnięcia w Sztuce Filmowej. Vance Burberry, który zrealizował zdjęcia do teledysków m.in. Guns N’ Roses, Cher, Pearl Jam, Backstreet Boys, Enrique Iglesias, Britney Spears, Ozzy Osbourne czy The Weeknd otrzyma Nagrodę za Osiągnięcia w Dziedzinie Wideoklipu.
Stephen H. Burum z Nagrodą za Całokształt Twórczości CAMERIMAGE 2022
Laureatem Nagrody za Całokształt Twórczości dla Autora Zdjęć CAMERIMAGE 2022 zostanie amerykański twórca filmowy – Stephen Henry Burum, ASC, który festiwalowe trofeum odbierze osobiście w Toruniu, podczas trzydziestej, jubileuszowej edycji imprezy pomiędzy 12 a 19 listopada b.r.
Uczestnicy festiwalu będą mieli z tej okazji możliwość zobaczyć też przegląd jego filmów oraz podziwiać specjalnie wydany album poświęcony twórczości tego wybitnego filmowca. Burum to jeden z czołowych amerykańskich autorów zdjęć, pracujący przy wielu efektownych wizualnie filmach lat 80., które ukształtowały stylistykę kina całej dekady. Stały współpracownik Briana De Palmy, z którym w ciągu ostatniego ćwierćwiecza XX wieku stworzył niezapomniane produkcje, wciąż chętnie oglądane i doceniane na całym świecie.
Pierwsze kroki na planie produkcji pełnometrażowych Stephen Burum postawił jako operator kamery oraz reżyser drugiej ekipy w 1976 roku, kiedy znalazł się na planie Czasu Apokalipsy Francisa Forda Coppoli oraz Czarnego rumaka Carrolla Ballarda. Pomimo że pracę w zawodzie operatora zaczynał już w 1964 roku, jego debiut w roli pełnoprawnego autora zdjęć w filmie fabularnym przypada na rok 1982, gdy nakręcił Sztukmistrza Caleba Deschanela, opowiadającego historię chłopca poznającego magiczny świat zawodu prestidigitatora.
W 1977 roku Burum ponownie spotkał się z Coppolą, realizując zdjęcia do dwóch filmów reżysera, lirycznego w wyrazie The Outsiders, a przede wszystkim prowokacyjnego Rumble Fish stanowiącego nie tylko współczesną impresję na temat młodocianej przestępczości, ale również, dzięki swojej awangardowej formie, źródła wizualnej inspiracji dla estetycznego rozwoju wideoklipu jako gatunku filmowego. Niemała w tym zasługa czarno-białych zdjęć Stephena H. Buruma, który dzięki fantastycznej grze światła i cienia przenosi nas w Rumble Fish do onirycznego uniwersum utrzymanego w klimacie lat 50., choć noszącego wyraźnie ponadczasowy charakter. Naładowane emocjami światy młodocianych przestępców z Oklahomy obu filmów cechuje zbliżony rys kompozycyjny przepełniony nieoczywistym kadrowaniem, grą cieni, czy wyraźne inspiracje zarówno ekspresjonizmem kina niemego, jak i klasyką hollywoodzkiego musicalu.
Wraz z początkiem lat 80. kariera Buruma zaczęła nabierać rozpędu. To z tego okresu pochodzą chociażby emocjonujący dramat wojenny Niespotykane męstwo (reż. Ted Kotcheff), słodko-gorzka historia o grupie przyjaciół wkraczających w dorosłe życie Ognie św. Elma (reż. Joel Schumacher) czy pełen wartkiej akcji kryminał 8 milionów sposobów, aby umrzeć (reż. Hal Ashby). Dwukrotnie spotykał się również na planie filmowym z Dannym De Vito, dla którego nakręcił groteskową i pełną czarnego humoru komedię Wojna Państwa Rose (1989) oraz Hoffę (1992), czyli uznaną przez krytykę biografię Jimmy’ego Hoffy, za którą otrzymał nominację do Nagrody Akademii® za Najlepsze Zdjęcia.
Przede wszystkim jednak Stephen H. Burum jest znany ze swojej współpracy z reżyserem Brianem De Palmą, z którym nakręcił osiem różnorodnych gatunkowo filmów: Świadek mimo woli (1984), Nietykalni (1987), Ofiary wojny (1989), Mój brat Kain (1992), Życie Carlita (1993), Mission: Impossible (1996), Oczy węża (1998) oraz Misja na Marsa (2000). To właśnie ta współpraca w pełni wyklarowała styl Stephena Buruma, czyniąc zeń doświadczonego i dojrzałego autora zdjęć, wrażliwego zarówno na całościowy zarys wizualizowanej historii, jak i oczekiwania reżysera.
Stephen H. Burum to autor zdjęć, który niezależnie od gatunku filmowego, zawsze dobrze odnajdywał się w założonej konwencji, trafnie odczytując intencje reżysera. Świetnie wyczuwał klimat opowiadanej historii i jej naturalny realizacyjny kierunek, by jak najlepiej oddać jej charakter w obrazie, co doceniła nie tylko międzynarodowa publiczność, ale przede wszystkim środowisko filmowe. Szacunek i podziw zdobył między innymi dzięki swojemu nowatorskiemu podejściu oraz odwadze sięgania po najrozmaitsze rozwiązania stylistyczne.
Za swoje operatorskie dokonania był nominowany do nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (ASC) za pracę nad filmami Nietykalni w 1988, Wojna Państwa Rose w 1990, by wreszcie otrzymać prestiżową Nagrodę ASC w 1993 roku za zdjęcia do Hoffy, które przyniosły mu także nominację do Oscara®. Jest również laureatem nagrody za Całokształt Twórczości przyznanej mu w 2008 roku przez Amerykańskie Stowarzyszenie Autorów Zdjęć Filmowych. W tym roku tę kolekcję uzupełni Złota Żaba za Całokształt Twórczości dla Autora Zdjęć CAMERIMAGE 2022, a Stephen H. Burum dołączy do wybitnego grona laureatów tej nagrody na toruńskiej imprezie, które w 1993 roku otworzył Sven Nykvist, a w następnych latach m. in. Vittorio Storaro, Conrad Hall, Vilmos Zsigmond, Owen Roizman, John Seale, Witold Sobociński, Robby Muller, John Toll czy Philippe Rousselot.
Ulrike Ottinger z Nagrodą za Awangardowe Osiągnięcia w Sztuce Filmowej na CAMERIMAGE 2022
W czasie jubileuszowej, 30-tej edycji festiwalu CAMERIMAGE organizator uhonoruje Ulrike Ottinger specjalną nagrodą za wybitne dokonania artystyczne. W czasie pięciu dekad kreatywnych działań jej celem było zawsze poszerzanie narracji i konwencji formalnych w różnych dziedzinach sztuki: w filmie, fotografii, teatrze, operze oraz realizacjach wystawienniczych. Jej dzieła wytrącały widzów z komfortu odbiorczych przyzwyczajeń i zmuszały do pogłębionej refleksji.
Ulrike Ottinger, urodziła się w 1942 roku i dorastała w Konstancji. Od najmłodszych lat wykazywała zainteresowanie sztukami wizualnymi. Pierwsze realizacje plastyczne tworzyła w swojej pracowni w rodzinnym mieście, a następnie w Paryżu, gdzie od 1962 do 1969 roku uczyła się i pracowała jako niezależna artystka. Zainteresowanie malarstwem, fotografią i sztuką performansu pchnęło ją w kierunku kina. Po powrocie do Niemiec Wschodnich założyła klub filmowy „Visuell”, prezentujący niezależne produkcje z całego świata, jak i Nowe Kino Niemieckie.
Drugą stroną twórczości filmowej Ulrike Ottinger są jej dokonania na płaszczyźnie dokumentu, charakteryzowane przez jej etnograficzną refleksję. W Countdown (1990) ukazuje ona Berlin po upadku dzielącego go muru, a Southeast Passage (2002) to zapis jej podróży przez peryferia Europy Środkowej i Wschodniej, z kolei Prater (2007) to obraz rozrywkowej dzielnicy Wiednia. W centrum jej uwagi często stoi Azja, której poświęciła wiele ze swoich filmów: od debiutu dokumentalnego China – The Arts – The People (1985), w którym ukazuje codzienny rytm życia w tytułowym Państwie Środka, przez Koreański kufer ślubny (2009) ukazujący ewolucję tradycyjnego ceremoniału w świecie globalizacji i przenikających się kultur, po Pod śniegiem (2011) – opowieści o życiu mieszkańców japońskiego regionu Echigo.
Etnograficzna wrażliwość przebija się również przez fabuły Ottinger. Mongolska Joanna d’Arc (1989) – to nie tylko historia emancypacyjna o kobiecej tożsamości, ale również refleksja nad kontrastami między wschodnią i zachodnią cywilizacją, która doprowadziła reżyserkę do stworzenia Tajgi (1992), ośmiogodzinnej epopei dokumentalnej o życiu nomadycznego ludu tamtego kraju Podobne przecięcie kultur można znaleźć w jej 12 krzesłach (2004), w której reżyserka zadaje pytanie: co może oznaczać „rosyjskość” na początku nowego millenium?
W swoich filmach Ottinger podejmuje kwestie norm społecznych, zderzania się różnych kultur, kobiecego punktu widzenia, a także tego, co kulturowo „męskie” i „żeńskie”. Za pomocą eksperymentowania z formą i narracją manifestuje bunt przeciw przyzwyczajeniom widzów. Jako artystka wizualna, sama stworzyła warstwę wizualną do niemal każdego swojego filmu, zawsze zwracając szczególną uwagę na estetykę dzieła.
Vance Burberry z Nagrodą za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Wideoklipów CAMERIMAGE 2022
Twórca kultowych teledysków „Sweet Child O’ Mine” Guns N’ Roses czy „Poison” Alice Cooper, Vance Burberry przyjedzie w listopadzie do Torunia! Podczas tegorocznego CAMERIMAGE odbierze nagrodę honorową za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Wideoklipów.
Vance Burberry to autor zdjęć australijskiego pochodzenia, który w ciągu swojej kariery zawodowej nakręcił niezliczoną ilość różnorodnych gatunkowo teledysków dla wielu znanych i uwielbianych na całym świecie artystów sceny muzycznej. Wprawdzie jego nazwisko może niewiele mówić niewtajemniczonym, ale wideoklipy, za których wizualną stronę odpowiadał znane są chyba każdemu fanowi muzyki pod każdą szerokością geograficzną. Nikomu nie trzeba specjalnie przedstawiać ani „Sweet Child O’ Mine” w wykonaniu Guns N’ Roses czy szalonej energii „Poison” Alice Cooper, ale to nie jedyne jego dokonania. Na przestrzeni lat współpracował również z takimi artystami, jak na przykład Pearl Jam (“Mind Your Manners”, “Sirens”), Ozzy Osbourne (“See You on the Other Side”, “Back on Earth”), Linkin Park (“In the End”), Nickelback (m.in. “Someday”, “Too Bad”), R.E.M. (“At My Most Beautiful”), Cher (“Strong Enough”), Anastacia (“I’m Outta Love”, “Cowboys & Kisses”), Avril Lavigne (“Let Me Go”), Busta Rhymes (“Put Your Hands Where My Eyes Can See”) i wieloma innymi, osiągając imponującą liczbę blisko 120 niezapomnianych wideoklipów w swoim zawodowym portfolio.
Karierę zawodową rozpoczynał w jednym z lokalnych teatrów w Sydney w dziale odpowiedzialnym za oświetlenie teatralnej sceny, gdzie odkrył nieograniczone możliwości budowania emocji światłem (i docelowo obrazem), a następnie oświetlając widowiskowe koncerty wielu rockowych i heavymetalowych zespołów. To właśnie wykorzystanie światła w obrazie filmowym stało się jego największą pasją i charakterystycznym rysem artystycznego stylu. Ten niezwykle utalentowany autor zdjęć podchodzi do swojej profesji z ogromną pasją i zaangażowaniem, twierdząc przy tym, że zdjęcia filmowe to nie tylko rzemiosło, ale przede wszystkim duchowa podróż. Jego wieloletnie doświadczenie natomiast pozwala mu na swobodne łączenie zdobytych technik teatralnych czy koncertowych z tymi czysto filmowymi i znakomite odnajdywanie się w najróżniejszych gatunkach.
W pracy nad filmami Vance Burberry z powodzeniem łączy swoje dwie największe pasje, czyli kino oraz nurkowanie. Będąc od dwóch dekad instruktorem NAUI (Międzynarodowego Stowarzyszenia Instruktorów Podwodnych), równocześnie prowadzi profesjonalne kursy kinematografii podwodnej, które samodzielnie opracował i które są uznawane jako jedne z oficjalnych kursów honorowanych przez to stowarzyszenie. Dzięki zdobytym w ten sposób umiejętnościom, Vance Burberry jest autorem zdjęć z niezwykle szerokim wachlarzem umiejętności operatorskich i oświetleniowych, gotowym na każde wyzwanie i realizację nawet najbardziej śmiałego projektu filmowego.
30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy CAMERIMAGE odbędzie się w dniach 12-19 listopada 2022 roku w Toruniu.