Prawie 700 historii dzieci pokrzywdzonych niedawno lub w dalekiej przeszłości zostało, do chwili obecnej, powierzonych Państwowej Komisji do wyjaśnienia lub zbadania.
Przez ostatni rok działalności Komisji wpłynęło 318 spraw od pokrzywdzonych, ich bliskich oraz innych osób. Na bieżąco monitorowane były 303 toczące się postępowania karne. Państwowa Komisja podejmowała też działania edukacyjno-prewencyjne oraz aktywności służące realizacji jej ubiegłorocznych rekomendacji. Komisja prowadzi dalsze badania zjawiska wykorzystania seksualnego małoletnich w Polsce. Drugi Raport ukazuje kolejny rok jej pracy. Działania te wiązały się z podjęciem konkretnych aktywności mających na celu indywidualne wsparcie osób pokrzywdzonych przestępstwem oraz wypracowanie trwałej zmiany systemowej.
W drugim Raporcie przedstawiono przede wszystkim informacje dotyczące prac realizowanych w ciągu ostatniego roku (lipiec 2021 – lipiec 2022), w szczególności związane ze sposobem dążenia do zrealizowania rekomendacji, jakie zaprezentowano w Raporcie z 2021 r.
Trzeba zaznaczyć, że dostęp do dokumentów w sprawach dotyczących pedofilii w Kościele katolickim jest blokowany przez polski Kościół katolicki i Watykan.
Od początku funkcjonowania, komisja zawiadomiła prokuraturę o prawdopodobieństwie popełnienia przestępstwa dot. pedofilii już 233 razy.
Najważniejsze informacje z raportu
- 54 to przypadki zgłoszone o przestępstwie pedofilii przez samych pokrzywdzonych.
- 78 spraw zostało zgłoszonych przez rodziców.
- 161 osób pokrzywdzonych to dziewczynki, a 114 to chłopcy.
- 82 ofiary nie ukończyły 10. roku życia. 9 miało mniej, niż 3 lata.
- W 106 przypadkach były to osoby spokrewnione. W 70 sprawach to rodzice, w 4 – rodzeństwo, w 16 dziadkowie, a w 16 – dalsza rodzina.
- W 121 sprawach sprawcami były osoby niespokrewnione z ofiarami.
- Wśród wskazanych sprawców niespokrewnionych największą grupę stanowili duchowni.
Przedstawione zostały działania prowadzone w sprawach indywidualnych. Dotyczyły one monitorowania postępowania karnego na etapie postępowania przygotowawczego i sądowego, badania akt zakończonego postępowania karnego, udziału w postępowaniu karnym na etapie sądowym na prawach oskarżyciela posiłkowego oraz kierowania wniosków do Prokuratora Generalnego o wniesienie nadzwyczajnych środków zaskarżenia (kasacje, skargi nadzwyczajne). Kolejne miesiące aktywności pozwoliły na przedstawienie w tym obszarze konkretnych efektów inicjatyw podejmowanych przez Państwowa Komisję.
W kolejnych częściach przedstawione zostały działania edukacyjno-prewencyjne. Zwrócono uwagę na inicjatywy podejmowane z instytucjami oraz organizacjami. Opisana została także zrealizowana przez Państwową Komisję kampania społeczna #RozmawiajReaguj. Przedstawione zostały założenia realizowanych obecnie pierwszych w Polsce badań dotyczących rekompensat zasądzanych przez sądy cywilne osobom, które w dzieciństwie skrzywdzone zostały przestępstwem wykorzystania seksualnego. W tym też kontekście ukazane zostały działania związane z próbą poznania skali zjawiska wykorzystania seksualnego dzieci przez sprawców wysoko funkcjonujących, w szczególności osoby zawodowo mające kontakt z dziećmi.
W Raporcie szeroko omówiona została problematyka stosowania przez organy procesowe art. 240 k.k. (prawny obowiązek zawiadomienia o popełnieniu przestępstw m.in. wykorzystania seksualnego małoletniego poniżej lat 15).
Osobny rozdział poświęcono sprawom przedawnionym. Dokonano także prezentacji specyfiki przesłanych do Państwowej Komisji spraw. Wyjaśnienie tych spraw w sposób gwarantujący bezpieczeństwo osób skrzywdzonych w dzieciństwie przemocą seksualną jest dla Państwowej Komisji priorytetem.
Zapraszamy do zapoznania się z treścią streszczenia raportu: