Emerytowany papież Benedykt XVI zmarł w wieku 95 lat. To on zastąpił Jana Pawła II.
Joseph Ratzinger urodził się w Niemczech. 28 grudnia jego stan był już bardzo ciężki. Były papież mieszkał w Ogrodach Watykańskich.
Papież emeryt Benedykt XVI zmarł w sobotę o godzinie 9:34 w swojej rezydencji w watykańskim klasztorze Mater Ecclesiae.
Od poniedziałku rano, 2 stycznia 2023 r., ciało papieża emeryta będzie znajdować się w Bazylice św. Piotra, aby wierni mogli pożegnać się.
Wiadomość o pogarszającym się stanie zdrowia
Już od kilku dni stan zdrowia papieża-emeryta pogarszał się z powodu podeszłego wieku.
Wiadomość o pogarszającym się stanie zdrowia jego poprzednika przekazał publicznie sam papież Franciszek pod koniec ostatniej w roku audiencji generalnej, 28 grudnia.
Papież wezwał do modlitwy za papieża emeryta, który był „bardzo chory”, aby „Pan go pocieszył i wspierał w tym świadectwie miłości do Kościoła aż do końca”.
W ciągu najbliższych kilku godzin Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej przekaże szczegóły dotyczące obrzędu pogrzebowego.
Biografia
Kardynał Joseph Ratzinger, papież Benedykt XVI, urodził się w Marktl am Inn, diecezja Passau (Niemcy) 16 kwietnia 1927 r. i tego samego dnia został ochrzczony.
Jego ojciec, komisarz policji, należał do starej rodziny rolników z Dolnej Bawarii o skromnych zasobach ekonomicznych. Jego matka była córką rzemieślników z Rimsting nad brzegiem jeziora Chiem. Przed ślubem pracowała jako kucharka w wielu hotelach.
Józef spędził dzieciństwo i młodość w Traunstein, małej wiosce niedaleko granicy z Austrią, trzydzieści kilometrów od Salzburga. W tym środowisku, które sam określił jako „mozartowskie”, otrzymał formację chrześcijańską, kulturową i ludzką.
Jego młodzieńcze lata nie były łatwe. Wiara i wychowanie w domu przygotowały go na ciężkie doświadczenia tych lat, w których reżim nazistowski utrzymywał wrogi stosunek do Kościoła katolickiego. Młody Józef widział, jak hitlerowcy bili proboszcza przed odprawieniem Mszy św.
Do września 1944 służył w pomocniczym korpusie przeciwlotniczym.
Od 1946 do 1951 studiował filozofię i teologię w Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej we Freising oraz na Uniwersytecie w Monachium.
Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1951 r. Rok później rozpoczął pracę pedagogiczną w Wyższej Szkole we Fryzyndze.
W 1953 r. uzyskał stopień doktora teologii na podstawie pracy pt. „Lud i dom Boży w nauce Kościoła św. Augustyna”.
Po nauczaniu teologii dogmatycznej i fundamentalnej w Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej we Freising, od 1959 do 1963 wykładał w Bonn; w Münster od 1963 do 1966; oraz w Tybindze od 1966 do 1969. W tym ostatnim roku kierował katedrą dogmatyki i historii dogmatu na Uniwersytecie w Regensburgu, gdzie był także wiceprezesem uniwersytetu.
Od 1962 do 1965 wniósł znaczący wkład w Sobór Watykański II jako „ekspert”, będąc obecnym na soborze jako konsultant teologiczny kardynała Josepha Fringsa, arcybiskupa Kolonii.
Jego intensywna działalność naukowa zaprowadziła go na ważne stanowiska w służbie Konferencji Episkopatu Niemiec i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.
25 marca 1977 papież Paweł VI mianował go arcybiskupem Monachium i Freising. 28 maja tego samego roku otrzymał święcenia biskupie. Był pierwszym księdzem diecezjalnym od 80 lat, który objął zarządzanie duszpasterskie w wielkiej archidiecezji bawarskiej.
Paweł VI mianował go kardynałem z tytułem kapłańskim „Santa Maria Consolatrice al Tiburtino” podczas konsystorza 27 czerwca 1977 r.
W 1978 r. wziął udział w konklawe z 25 i 26 sierpnia, które wybrało Jana Pawła I, który mianował go swoim Specjalnym Wysłannikiem na III Międzynarodowy Kongres Mariologiczny, obchodzony w Guayaquil (Ekwador) od 16 do 24 września. W październiku tego samego roku wziął udział w konklawe, które wybrało papieża Jana Pawła II.
Jan Paweł II mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary i przewodniczącym Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej 25 listopada 1981 r. 15 lutego 1982 r. złożył rezygnację z kierowania duszpasterstwem archidiecezji Monachium i Freising .
6 listopada 1998 r. Ojciec Święty zatwierdził wybór kard. Ratzingera na wicedziekana Kolegium Kardynałów, zgłoszony przez kardynałów Zakonu Biskupów. 30 listopada 2002 r. papież Jan Paweł II zatwierdził jego wybór na dziekana wraz z tym urzędem powierzono mu stolicę przedmieść Ostii.
Otrzymał liczne doktoraty honoris causa: w 1984 z College of St. Thomas in St. Paul (Minnesota, USA); w 1986 na Katolickim Uniwersytecie w Limie (Peru); w 1987 na Katolickim Uniwersytecie w Eichstätt (Niemcy); w 1988 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (Polska); w 1998 na Uniwersytecie Nawarry (Pampeluna, Hiszpania); w 1999 na LUMSA (Libera Università Maria Santissima Assunta) w Rzymie, aw 2000 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego.
Papież
Kardynał Joseph Ratzinger został wybrany 19 kwietnia 2005 roku na 265. papieża.
Był najstarszą osobą wybraną na papieża od 1730 roku i był kardynałem przez dłuższy czas, niż jakikolwiek papież od 1724 roku.
11 lutego 2013 r. podczas Zwyczajnego Konsystorza Publicznego dla głosowania nad kilkoma sprawami kanonizacyjnymi Benedykt ogłosił swoją decyzję o rezygnacji z posługi Piotrowej tymi słowami:
„Po wielokrotnym rachunku sumienia przed Bogiem doszedłem do przekonania, że moje siły, ze względu na podeszły wiek, nie wystarczają już do należytego sprawowania posługi Piotrowej. Doskonale zdaję sobie sprawę, że ta posługa, ze względu na jej istotę duchową, musi być realizowana nie tylko słowem i czynem, ale nie mniej modlitwą i cierpieniem. Jednakże w dzisiejszym świecie, podlegającym tak wielu gwałtownym zmianom i wstrząsanym kwestiami o głębokim znaczeniu dla życia wiary, aby kierować barką św. w ostatnich miesiącach pogorszyła się we mnie do tego stopnia, że musiałem uznać swoją niezdolność do należytego wypełnienia powierzonej mi posługi. Z tego powodu, świadom powagi tego aktu, z pełną wolnością oświadczam, że wyrzekam się posługi Biskupa Rzymu, Następcy św. Piotra”.
Jego pontyfikat zakończył się 28 lutego 2013 r.
Po jego rezygnacji papież emeryt Benedykt XVI mieszkał w Watykanie w klasztorze Mater Ecclesiae aż do śmierci.